Van tuktuk naar Ferrari in 5 dagen tijd!
Door: Emmy
Blijf op de hoogte en volg Emmy
17 Januari 2010 | Singapore, Singapore
Kap kum kaa! O nee... Apa kabar! O nee, uhh... apa kabar, hello, gabelle gabelle, blablabla... wat ik bedoel te zeggen is HALLO IEDEREEN!!
Hier een mailtje vanuit de tropen. Wat gaat het toch snel de laatste tijd!
We zijn in 5 dagen tijd door Maleisië heen geknald, zo kort zijn we nog in geen enkel land geweest! Het regenseizoen zat een beetje in de weg, vandaar. We wilden gaan duiken en een nationaal park bezoeken maar deze plannen vielen zo ongeveer letterlijk in het water.
Vandaar dat ik nu alweer in Singapore zit te chillen op een eiland/attractiepark onder het genot van een kopje koffie, een fikse onweersbui en het gejengel van Mariah Carey
("All I need for Christmas is you.... iehhhh... scheurende trommelvliezen, brekende glazen; jullie kennen het wel). Singapore is echt geweldig maar daarover straks meer.
Eerst zal ik jullie vervelen met een analyse van Maleisië.
In 11 uur tijd zijn we vanaf het tropische eiland Ko Phi Phi (Thailand) naar Penang gescheurd: een eiland aan de westkust van Maleisië dat in 1786 een Britse nederzetting werd. Wij verbleven in Georgetown, de hoofdplaats van het eiland.
Maleisië is een mengeling van hoofddoekjes, rode stippen en rochelende mensen (Chinezen) die allemaal in harmonie met elkaar samenleven. Het is heel interessant om te zien dat zoveel verschillende religies met elkaar samengaan. Zo kwam ik tijdens een wandeling over het eiland (Helga lag trouwens met een fikse middenoorontsteking op bed) in 1 straat een moskee, tempel en een kerk tegen! Van alle etniciteiten die Maleisië rijk is bestaat het merendeel uit Chinezen. Allemaal leuk en aardig hoor maar ook wel frustrerend als je heeeeel veeeeel honger hebt en zin hebt om heeeeel erg lekker te eten.
In Kuala Lumpur (als je heel hip wilt zijn dan zeg je gewoon 'KL' zat ons guesthouse in hartje Chinatown... FLASHBACK, FLASHBACK!!!!
Ja hoor, daar waren ze weer: de oh zo gezellige eetzalen met plastic tafeltjes en stoeltjes en het sfeervolle TL-licht! En om nog maar te zwijgen van het meest belangrijke van alles... het eten.
Na uren van resultaatloos rondzwalken door Chinatown zijn we uit pure wanhoop neergestreken in een levensgrote vreetschuur in de kelder van een megagroot warenhuis waar ik een 'chicken curry met noodles' bestelde. Ik had net zo goed om een stel botten kunnen vragen! Het was nog een wonder dat mijn vork niet krom boog bij elke poging die ik deed om een stuk kip te pakken te krijgen... ik snap nu wel opeens waarom ze in China met
chopsticks eten.
Maar goed, 'KL' was op zich heel erg mooi met al die hoogbouw en natuurlijk de Twin-towers; de hoogste torens van de wereld! Je kunt helemaal naar het dak zo'n 88 verdiepingen hoog om vanaf daar de stad te bekijken. Jammer alleen dat deze 'once-in-a-lifetime-opportunity' niet doorging vanwege een nationale feestdag i.v.m. het einde van de Ramadan...
Maarrrrrrr, niet getreurd, we hebben een goed alternatief gevonden (de Menara Kuala Lumpur, 421 meter hoog) en alsnog deze florerende stad van hoge hoogte mogen bewonderen.
Vanuit Kuala Lumpur zijn we na 3 dagen doorgesjeesd naar Singapore. DUUR!!!!
Tjesis hé! Betalen we normaal gesproken voor een slaapplek ongeveer 2 a 3 dollar per nacht... nu betalen we ineens 7 dollar per nacht! Een simpel glas met frisdrank kost ineens geen 1 dollar maar 4 dollar, een standaard maaltijd is geen 3 dollar maar minstens 7 dollar, etc, etc... Echt een rib uit mijn lijf!!! Behalve elektronica...
Die digitale (video)camera's, mobiele telefoontjes, DVD-spelers en nog meer van die high-tech apparaten kijken me aan met van die verleidelijke blikken en fluisteren in mijn oor: "Koop mij, koop mij".
Neem nou de nieuwste digitale fotocamera van Canon met 3.2 mega-pixels (heb de ballen verstand van zulk soort dingen maar klinkt wel stoer dacht ik zo). In Nederland betaal je voor zo'n ding al snel 700 Euro. Hier vragen ze 250 Euro! Het jeukt aan alle kanten maar ik doe het niet hoor... Ik ben al veel te veel geld kwijt aan dit zeer welvarende land!
Singapore is voor mij geen Azië meer: hypermoderne gebouwen voorzien van de
meest futuristische snufjes, geweldige infrastructuur, tienduizend shoppingcentres met de meest dure dingen, de belangrijkste haven ter wereld, tal van culturele attracties waar hordes toeristen op afkomen, etc, etc... ik kan nog wel uren doorgaan!
Het meest opvallende vind ik nog dat het hier schoon is. Met schoon bedoel ik echt SCHOON! Als je op straat loopt zie je NERGENS rommel liggen. Nog geen propje papier, nog geen stukje kauwgom (is verboden hier, zo hoorde ik vandaag), geen sigaret, helemaal
niks... SMETTELOOS SCHOON!!! Overal!!!!
Singapore wordt wel eens het land van de boetes genoemd omdat je hier voor de meest rare uiteenlopende dingen boetes kunt krijgen: als je iets op straat gooit, als je een openbaar toilet niet doortrekt, als je spuugt in het openbaar (kunnen de Chinezen in China nog iets van leren!) en wanneer je rookt in openbare gebouwen. Zo werd er vandaag in de metro op een tv-scherm uitgelegd dat je niet naar de deuren toe mag rennen nadat een vrouwenstem die uit de luidsprekers komt gezegd heeft dat 'de deuren gaan sluiten'.
Ze hebben hier echt rare dingen. Vandaag kwamen we een meisje tegen met wieltjes onder haar schoenen. Het was een schoen/rolschaats! Ooit zoiets belachelijks gezien?
Nou ja, ik wijk uit. Het belangrijkste is in ieder geval dat het best leuk is hier maar financieel gezien is het maar goed dat we hier maar 3 dagen zijn.
30 November vliegen we naar Bali.
In eerste instantie zou dit 31 oktober zijn maar dat hebben we verzet naar 31 November. Dat hebben we weer verzet naar 7 December maar nu hebben we het toch maar weer verzet naar 30 November; de mensen van de vliegmaatschappij worden gek van ons! Maar goed, over 2 dagen zitten we dan in Indonesië... tot dan!!!
Liefs Emmy.
Hier een mailtje vanuit de tropen. Wat gaat het toch snel de laatste tijd!
We zijn in 5 dagen tijd door Maleisië heen geknald, zo kort zijn we nog in geen enkel land geweest! Het regenseizoen zat een beetje in de weg, vandaar. We wilden gaan duiken en een nationaal park bezoeken maar deze plannen vielen zo ongeveer letterlijk in het water.
Vandaar dat ik nu alweer in Singapore zit te chillen op een eiland/attractiepark onder het genot van een kopje koffie, een fikse onweersbui en het gejengel van Mariah Carey
("All I need for Christmas is you.... iehhhh... scheurende trommelvliezen, brekende glazen; jullie kennen het wel). Singapore is echt geweldig maar daarover straks meer.
Eerst zal ik jullie vervelen met een analyse van Maleisië.
In 11 uur tijd zijn we vanaf het tropische eiland Ko Phi Phi (Thailand) naar Penang gescheurd: een eiland aan de westkust van Maleisië dat in 1786 een Britse nederzetting werd. Wij verbleven in Georgetown, de hoofdplaats van het eiland.
Maleisië is een mengeling van hoofddoekjes, rode stippen en rochelende mensen (Chinezen) die allemaal in harmonie met elkaar samenleven. Het is heel interessant om te zien dat zoveel verschillende religies met elkaar samengaan. Zo kwam ik tijdens een wandeling over het eiland (Helga lag trouwens met een fikse middenoorontsteking op bed) in 1 straat een moskee, tempel en een kerk tegen! Van alle etniciteiten die Maleisië rijk is bestaat het merendeel uit Chinezen. Allemaal leuk en aardig hoor maar ook wel frustrerend als je heeeeel veeeeel honger hebt en zin hebt om heeeeel erg lekker te eten.
In Kuala Lumpur (als je heel hip wilt zijn dan zeg je gewoon 'KL' zat ons guesthouse in hartje Chinatown... FLASHBACK, FLASHBACK!!!!
Ja hoor, daar waren ze weer: de oh zo gezellige eetzalen met plastic tafeltjes en stoeltjes en het sfeervolle TL-licht! En om nog maar te zwijgen van het meest belangrijke van alles... het eten.
Na uren van resultaatloos rondzwalken door Chinatown zijn we uit pure wanhoop neergestreken in een levensgrote vreetschuur in de kelder van een megagroot warenhuis waar ik een 'chicken curry met noodles' bestelde. Ik had net zo goed om een stel botten kunnen vragen! Het was nog een wonder dat mijn vork niet krom boog bij elke poging die ik deed om een stuk kip te pakken te krijgen... ik snap nu wel opeens waarom ze in China met
chopsticks eten.
Maar goed, 'KL' was op zich heel erg mooi met al die hoogbouw en natuurlijk de Twin-towers; de hoogste torens van de wereld! Je kunt helemaal naar het dak zo'n 88 verdiepingen hoog om vanaf daar de stad te bekijken. Jammer alleen dat deze 'once-in-a-lifetime-opportunity' niet doorging vanwege een nationale feestdag i.v.m. het einde van de Ramadan...
Maarrrrrrr, niet getreurd, we hebben een goed alternatief gevonden (de Menara Kuala Lumpur, 421 meter hoog) en alsnog deze florerende stad van hoge hoogte mogen bewonderen.
Vanuit Kuala Lumpur zijn we na 3 dagen doorgesjeesd naar Singapore. DUUR!!!!
Tjesis hé! Betalen we normaal gesproken voor een slaapplek ongeveer 2 a 3 dollar per nacht... nu betalen we ineens 7 dollar per nacht! Een simpel glas met frisdrank kost ineens geen 1 dollar maar 4 dollar, een standaard maaltijd is geen 3 dollar maar minstens 7 dollar, etc, etc... Echt een rib uit mijn lijf!!! Behalve elektronica...
Die digitale (video)camera's, mobiele telefoontjes, DVD-spelers en nog meer van die high-tech apparaten kijken me aan met van die verleidelijke blikken en fluisteren in mijn oor: "Koop mij, koop mij".
Neem nou de nieuwste digitale fotocamera van Canon met 3.2 mega-pixels (heb de ballen verstand van zulk soort dingen maar klinkt wel stoer dacht ik zo). In Nederland betaal je voor zo'n ding al snel 700 Euro. Hier vragen ze 250 Euro! Het jeukt aan alle kanten maar ik doe het niet hoor... Ik ben al veel te veel geld kwijt aan dit zeer welvarende land!
Singapore is voor mij geen Azië meer: hypermoderne gebouwen voorzien van de
meest futuristische snufjes, geweldige infrastructuur, tienduizend shoppingcentres met de meest dure dingen, de belangrijkste haven ter wereld, tal van culturele attracties waar hordes toeristen op afkomen, etc, etc... ik kan nog wel uren doorgaan!
Het meest opvallende vind ik nog dat het hier schoon is. Met schoon bedoel ik echt SCHOON! Als je op straat loopt zie je NERGENS rommel liggen. Nog geen propje papier, nog geen stukje kauwgom (is verboden hier, zo hoorde ik vandaag), geen sigaret, helemaal
niks... SMETTELOOS SCHOON!!! Overal!!!!
Singapore wordt wel eens het land van de boetes genoemd omdat je hier voor de meest rare uiteenlopende dingen boetes kunt krijgen: als je iets op straat gooit, als je een openbaar toilet niet doortrekt, als je spuugt in het openbaar (kunnen de Chinezen in China nog iets van leren!) en wanneer je rookt in openbare gebouwen. Zo werd er vandaag in de metro op een tv-scherm uitgelegd dat je niet naar de deuren toe mag rennen nadat een vrouwenstem die uit de luidsprekers komt gezegd heeft dat 'de deuren gaan sluiten'.
Ze hebben hier echt rare dingen. Vandaag kwamen we een meisje tegen met wieltjes onder haar schoenen. Het was een schoen/rolschaats! Ooit zoiets belachelijks gezien?
Nou ja, ik wijk uit. Het belangrijkste is in ieder geval dat het best leuk is hier maar financieel gezien is het maar goed dat we hier maar 3 dagen zijn.
30 November vliegen we naar Bali.
In eerste instantie zou dit 31 oktober zijn maar dat hebben we verzet naar 31 November. Dat hebben we weer verzet naar 7 December maar nu hebben we het toch maar weer verzet naar 30 November; de mensen van de vliegmaatschappij worden gek van ons! Maar goed, over 2 dagen zitten we dan in Indonesië... tot dan!!!
Liefs Emmy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
