Van shoppingmall naar lijkverbranding...
Door: Emmy
Blijf op de hoogte en volg Emmy
17 Januari 2010 | Indonesië, Ubud
Apa kabar again!
Van de luxe, met zakenlui gevulde stad vol met hoogbouw en shoppingmall's, zijn we naar Den Pasar gevlogen (Bali). Maar dit alles niet voordat we een bezoek hadden gebracht aan het productiebedrijf dat ons in Tibet heeft gefilmd voor een documentaire die wereldwijd verkocht gaat worden. We hebben de ruwe versie gezien en we zitten er in hoor! (Je moet niet zien hoe, maar goed...) Als de tape helemaal af is krijgen we een kopie toegestuurd.
Ook hebben we een bezoek gebracht aan een handlezer in Little India. Mooie praatjes had ie hoor, maar gek genoeg klopte alles wel. Hij vertelde me bovendien dat ik op korte termijn onverwachts erg goed nieuws kan verwachten... wie van jullie gaat er een ton naar mijn bankrekening overmaken??? Alvast bedankt daarvoor!
Maar goed. Na 3 dagen Singapore vonden we het wel weer welletjes en zijn we naar Bali gevlogen. Wat een wereld van verschil! Eindelijk weer 'normale' prijzen!! Jammer genoeg krijg je de opdringerige mensen er ook meteen weer bij: " Yes miss, you look inside?"
"Miss, want masaaaaas???" "Hello miss, want to buy?"
Maar het kan nog erger: "Hello darling!" of ehh "I love you chickie, chickie!" (dit was een
jongetje dat net de luiers ontgroeid was, niet te geloven!) Ze zijn hier heel gemakkelijk in de omgang laten we maar zeggen... na 1 dag kent iedereen je naam! Maar het is verder heel leuk hoor.
We zijn vanaf het vliegveld van Den Pasar naar Kuta gegaan, de dichtstbijzijnde badplaats en de meest toeristische plek die je op Bali kunt vinden! Maar er was strand en dat was ff voldoende.
We kwamen echter ook tot de ontdekking dat de discotheek waar een jaar geleden die bom ontplofte, op een steenworp afstand van ons guesthouse zat. We zijn naar de plek gelopen waar inmiddels een groot monument staat met daarop de namen van slachtoffers.
Beetje een raar gevoel kregen wij ervan. Tsja, wel een beetje gek om na het zien van zo'n monument 5 deuren verderop een stampvolle discotheek binnen te lopen waar volop gefeest wordt!
Religie is een belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven van de mensen in Indonesië.
90% van de bevolking is Moslim maar ook het Boeddhisme, Hindoeïsme en het Christendom zijn vertegenwoordigd. Dit laatste stamt nog uit de tijd dat de Nederlanders de boel in handen hadden (de overname begon al ergens begin 17e eeuw).
In 1949 moesten de Nederlanders echter de onafhankelijkheid van Indonesië erkennen.
Onder leiding van Soeharto werd er vervolgens een poging gedaan om de economie en politiek van Indonesië weer op poten te zetten. Onder het motto "Unity in diversity" probeerde hij alle 300 etnische groepen die Indonesië rijk is vredig met elkaar samen te laten leven. Dit ging niet helemaal zoals gepland...
Er werden volop aanslagen gepleegd op Christelijke kerken verspreid over heel Indonesië met als gevolg dat er weer tegenaanvallen werden gepleegd. Tot op de dag van vandaag zorgen gemixte populaties (met name moslims en Christenen) voor problemen als deze.
Bali, het eiland waarop we nu zitten, is voornamelijk Hindoeïstisch. Het is zelfs de enige plaats in de regio waar deze geloofsovertuiging de boventoon voert.
Het hindoeïsme is een complexe religie maar even kort gezegd draait alles om het mystieke principe dat de fysieke wereld slechts een illusie is. Het hoogste streven is 'verlichting' en dit wordt bereikt door een cyclus van reïncarnaties.
Brahma is de belangrijkste god maar het Hindoeïsme kent nog vele andere goden die dagelijks aanbeden worden. De 2 belangrijkste zijn Shiva (destroyer) en Vishnu (preserver).
Eén van Vishnu's reïncarnaties is trouwens Krishna, wel bekend bij de meesten van jullie denk ik...
Maar goed, alle mensen doorlopen dus deze cyclus van wedergeboorten totdat een betreffend 'karma' goed genoeg is en de ziel naar de hemel mag.
Het overlijden van een dierbare is binnen het Hindoeïsme een erg spirituele beleving en Helga en ik hebben hiervan een glimp mogen opvangen door aanwezig te zijn bij een lijkverbranding.
Elke familie heeft een eigen tempel aan huis en daar wordt een dierbare doorgaans opgebaard. Rondom de tempel zijn de nabestaanden druk bezig met zingen, muziek maken, kletsen, eten en drinken. Wij werden hierbij ook van harte welkom geheten. We hebben ruim een uur gezeten en leuk gebabbeld met de nabestaanden van iemand die we niet kenden. We mochten zelfs meedoen aan de lunch. Er hing helemaal geen triest sfeertje, heel vreemd allemaal.
Maar goed, na verloop van tijd werd het lijk binnenin een soort van 'praalwagen' naar de verbrandingsplek gebracht een eind verderop.
De 'praalwagen' had de vorm van een stier en dat werd door heel veel sterke mannen gedragen. Er zat zelfs nog iemand bovenop! Het was echt ongelofelijk maar het leek haast wel een carnavalsoptocht in Rio de Janeiro!!! Hordes met mensen liepen in 1 grote stoet achter de 'praalwagen' aan dat ook nog eens onder luid gejoel, geschreeuw en veel
bombarie heen en weer geslingerd werd van links naar rechts alsof het een sport was. (Kan niet zo snel bedenken welke sport... boomstamwerpen ofzo?)
Honderden mannen en vrouwen, uitgedost in de meest prachtige kleren, bewogen zich voort richting 'begraafplaats', muzikale begeleiding inbegrepen. Veel van de vrouwen liepen met grote manden op hun hoofd met daarin van alles om te offeren.
Eenmaal ter plaatse werd het lijk verbrandklaar gemaakt (weet niet hoe ik het anders moet zeggen). Was heel raar om te zien hoe iedereen druk met het lijk in de weer was alsof het een etalagepop was. Je kon ook gewoon alles zien; hoofd, armen... er werd van alles overheen gegooid zoals sapjes (vraag me niet wat het was), bloemen en natuurlijk alles wat die
vrouwen op hun hoofd meedroegen (ook weer voornamelijk bloemen volgens mij
en rijst en wierrook enzo). Na een laatst blik op de 'praalwagen' werd het vuur aangestoken. In totaal werden er 4 lijken verbrand op hetzelfde moment.
Het rare vond ik nog dat de nabestaanden weinig aandacht leken te hebben voor het feit dat hun dierbaren in de fik stonden. Het leek meer op een festival waarbij iedereen gezellig praatjes met elkaar maakt en een beetje in het gras zit. Niemand schonk aandacht aan die 4 brandende praalwagens.
Er stonden zelfs kraampjes waar je eten en drinken kon halen! De 1 z'n dood is de ander z'n brood... er liepen serieus vrouwtjes rond die allerlei soorten sarongs (wikkeljurkjes) probeerden te verkopen. Echt heel vreemd! Is in Nederland toch niet voor te stellen!
Maar goed, het was een bijzondere ervaring.
Was ook wel grappig dat we juist op die plek Suzu tegenkwamen, een meisje uit Oostenrijk die we nog kenden uit Vietnam!
Een paar dagen geleden kwamen we in Thailand ook al Patrick tegen, een jongen uit Zuid Afrika... ook ontmoet in Vietnam! De wereld is echt maar heel klein eigenlijk...
Maar oké... ik kan mijn ogen bijna niet meer openhouden dus ik ga denk ik maar naar bed. Welterusten!!!
Liefs Emmy.
ps: mam... ik mail je nog ff terug over dat financiële gedoe maar heb nu ff geen puf meer om mijn bankzaken te checken...
ps: kirsten M... Gefeliciteerd! Met je theorie maar natuurlijk ook het tante worden! (hoeveelste keer al) Feliciteer Ingi maar namens mij!
ps: Marlon... bedankt voor de goeie tips. Ik stuur je snel een mailtje maar ben nu echt heel moe...
ps: iedereen... fijne Sinterklaas toegewenst! Wij doen het zonder dit jaar.
Van de luxe, met zakenlui gevulde stad vol met hoogbouw en shoppingmall's, zijn we naar Den Pasar gevlogen (Bali). Maar dit alles niet voordat we een bezoek hadden gebracht aan het productiebedrijf dat ons in Tibet heeft gefilmd voor een documentaire die wereldwijd verkocht gaat worden. We hebben de ruwe versie gezien en we zitten er in hoor! (Je moet niet zien hoe, maar goed...) Als de tape helemaal af is krijgen we een kopie toegestuurd.
Ook hebben we een bezoek gebracht aan een handlezer in Little India. Mooie praatjes had ie hoor, maar gek genoeg klopte alles wel. Hij vertelde me bovendien dat ik op korte termijn onverwachts erg goed nieuws kan verwachten... wie van jullie gaat er een ton naar mijn bankrekening overmaken??? Alvast bedankt daarvoor!
Maar goed. Na 3 dagen Singapore vonden we het wel weer welletjes en zijn we naar Bali gevlogen. Wat een wereld van verschil! Eindelijk weer 'normale' prijzen!! Jammer genoeg krijg je de opdringerige mensen er ook meteen weer bij: " Yes miss, you look inside?"
"Miss, want masaaaaas???" "Hello miss, want to buy?"
Maar het kan nog erger: "Hello darling!" of ehh "I love you chickie, chickie!" (dit was een
jongetje dat net de luiers ontgroeid was, niet te geloven!) Ze zijn hier heel gemakkelijk in de omgang laten we maar zeggen... na 1 dag kent iedereen je naam! Maar het is verder heel leuk hoor.
We zijn vanaf het vliegveld van Den Pasar naar Kuta gegaan, de dichtstbijzijnde badplaats en de meest toeristische plek die je op Bali kunt vinden! Maar er was strand en dat was ff voldoende.
We kwamen echter ook tot de ontdekking dat de discotheek waar een jaar geleden die bom ontplofte, op een steenworp afstand van ons guesthouse zat. We zijn naar de plek gelopen waar inmiddels een groot monument staat met daarop de namen van slachtoffers.
Beetje een raar gevoel kregen wij ervan. Tsja, wel een beetje gek om na het zien van zo'n monument 5 deuren verderop een stampvolle discotheek binnen te lopen waar volop gefeest wordt!
Religie is een belangrijk onderdeel van het dagelijkse leven van de mensen in Indonesië.
90% van de bevolking is Moslim maar ook het Boeddhisme, Hindoeïsme en het Christendom zijn vertegenwoordigd. Dit laatste stamt nog uit de tijd dat de Nederlanders de boel in handen hadden (de overname begon al ergens begin 17e eeuw).
In 1949 moesten de Nederlanders echter de onafhankelijkheid van Indonesië erkennen.
Onder leiding van Soeharto werd er vervolgens een poging gedaan om de economie en politiek van Indonesië weer op poten te zetten. Onder het motto "Unity in diversity" probeerde hij alle 300 etnische groepen die Indonesië rijk is vredig met elkaar samen te laten leven. Dit ging niet helemaal zoals gepland...
Er werden volop aanslagen gepleegd op Christelijke kerken verspreid over heel Indonesië met als gevolg dat er weer tegenaanvallen werden gepleegd. Tot op de dag van vandaag zorgen gemixte populaties (met name moslims en Christenen) voor problemen als deze.
Bali, het eiland waarop we nu zitten, is voornamelijk Hindoeïstisch. Het is zelfs de enige plaats in de regio waar deze geloofsovertuiging de boventoon voert.
Het hindoeïsme is een complexe religie maar even kort gezegd draait alles om het mystieke principe dat de fysieke wereld slechts een illusie is. Het hoogste streven is 'verlichting' en dit wordt bereikt door een cyclus van reïncarnaties.
Brahma is de belangrijkste god maar het Hindoeïsme kent nog vele andere goden die dagelijks aanbeden worden. De 2 belangrijkste zijn Shiva (destroyer) en Vishnu (preserver).
Eén van Vishnu's reïncarnaties is trouwens Krishna, wel bekend bij de meesten van jullie denk ik...
Maar goed, alle mensen doorlopen dus deze cyclus van wedergeboorten totdat een betreffend 'karma' goed genoeg is en de ziel naar de hemel mag.
Het overlijden van een dierbare is binnen het Hindoeïsme een erg spirituele beleving en Helga en ik hebben hiervan een glimp mogen opvangen door aanwezig te zijn bij een lijkverbranding.
Elke familie heeft een eigen tempel aan huis en daar wordt een dierbare doorgaans opgebaard. Rondom de tempel zijn de nabestaanden druk bezig met zingen, muziek maken, kletsen, eten en drinken. Wij werden hierbij ook van harte welkom geheten. We hebben ruim een uur gezeten en leuk gebabbeld met de nabestaanden van iemand die we niet kenden. We mochten zelfs meedoen aan de lunch. Er hing helemaal geen triest sfeertje, heel vreemd allemaal.
Maar goed, na verloop van tijd werd het lijk binnenin een soort van 'praalwagen' naar de verbrandingsplek gebracht een eind verderop.
De 'praalwagen' had de vorm van een stier en dat werd door heel veel sterke mannen gedragen. Er zat zelfs nog iemand bovenop! Het was echt ongelofelijk maar het leek haast wel een carnavalsoptocht in Rio de Janeiro!!! Hordes met mensen liepen in 1 grote stoet achter de 'praalwagen' aan dat ook nog eens onder luid gejoel, geschreeuw en veel
bombarie heen en weer geslingerd werd van links naar rechts alsof het een sport was. (Kan niet zo snel bedenken welke sport... boomstamwerpen ofzo?)
Honderden mannen en vrouwen, uitgedost in de meest prachtige kleren, bewogen zich voort richting 'begraafplaats', muzikale begeleiding inbegrepen. Veel van de vrouwen liepen met grote manden op hun hoofd met daarin van alles om te offeren.
Eenmaal ter plaatse werd het lijk verbrandklaar gemaakt (weet niet hoe ik het anders moet zeggen). Was heel raar om te zien hoe iedereen druk met het lijk in de weer was alsof het een etalagepop was. Je kon ook gewoon alles zien; hoofd, armen... er werd van alles overheen gegooid zoals sapjes (vraag me niet wat het was), bloemen en natuurlijk alles wat die
vrouwen op hun hoofd meedroegen (ook weer voornamelijk bloemen volgens mij
en rijst en wierrook enzo). Na een laatst blik op de 'praalwagen' werd het vuur aangestoken. In totaal werden er 4 lijken verbrand op hetzelfde moment.
Het rare vond ik nog dat de nabestaanden weinig aandacht leken te hebben voor het feit dat hun dierbaren in de fik stonden. Het leek meer op een festival waarbij iedereen gezellig praatjes met elkaar maakt en een beetje in het gras zit. Niemand schonk aandacht aan die 4 brandende praalwagens.
Er stonden zelfs kraampjes waar je eten en drinken kon halen! De 1 z'n dood is de ander z'n brood... er liepen serieus vrouwtjes rond die allerlei soorten sarongs (wikkeljurkjes) probeerden te verkopen. Echt heel vreemd! Is in Nederland toch niet voor te stellen!
Maar goed, het was een bijzondere ervaring.
Was ook wel grappig dat we juist op die plek Suzu tegenkwamen, een meisje uit Oostenrijk die we nog kenden uit Vietnam!
Een paar dagen geleden kwamen we in Thailand ook al Patrick tegen, een jongen uit Zuid Afrika... ook ontmoet in Vietnam! De wereld is echt maar heel klein eigenlijk...
Maar oké... ik kan mijn ogen bijna niet meer openhouden dus ik ga denk ik maar naar bed. Welterusten!!!
Liefs Emmy.
ps: mam... ik mail je nog ff terug over dat financiële gedoe maar heb nu ff geen puf meer om mijn bankzaken te checken...
ps: kirsten M... Gefeliciteerd! Met je theorie maar natuurlijk ook het tante worden! (hoeveelste keer al) Feliciteer Ingi maar namens mij!
ps: Marlon... bedankt voor de goeie tips. Ik stuur je snel een mailtje maar ben nu echt heel moe...
ps: iedereen... fijne Sinterklaas toegewenst! Wij doen het zonder dit jaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
