Wel Tibet, geen Tibet... deel 2
Door: Emmy
Blijf op de hoogte en volg Emmy
17 Januari 2010 | China, Chengdu
Chengdu, gelegen in de provincie Sichuan, heeft 11.3 miljoen inwoners en is al 2300 jaar oud. Het betekent letterlijk "perfecte metropool" en tijdens de Tang-dynastie werd Chengdu de hoeksteen van de Chinese samenleving. Tijdens de Song-dynastie begon Chengdu als eerste met het uitgeven van papiergeld. Nog een interessant feit is DAT HET ONS WELGETELD
22 UUR HEEFT GEKOST OM HIER TE KOMEN!!!!!
Vanuit Lijiang hebben we eerst 8 uur in een bus gezeten en daarna zijn we overgestapt op een slaaptrein waar we 14 uur later weer uit kwamen kruipen.
Het was op zich heel gezellig hoor... we hadden een Chinees stel ontmoet van onze leeftijd en hebben daar heel leuk mee zitten kletsen. Ik heb mijn naam in het Chinees leren schrijven en Helga ook. De verschillende 'karakters' hebben allemaal en betekenis. Helga's naam betekent iets als "prachtige oceaan" maar mijn naam heeft iets te maken met rijst... Nou ja, bedankt ouders! Hadden jullie niks beters kunnen verzinnen?!?!
Chengdu, een 'kleine' grote stad waar je ten tijde van een nationale vakantie liever niet wilt zitten. Mijn god! We moesten ff naar het postkantoor (mam, over 3 maanden kun je weer een pakket verwachten) en daarvoor moesten we hartje centrum doorkruisen. Nou, dat hebben we geweten...
Horde's mensen, heel veel taxi's, bussen en ander spul op wielen, vreetzalen vol met smakkende en rochelende mensen, een vals zingende artiest wiens gejank door de straten galmde (gek genoeg had ie enthousiast publiek) etc, etc... Wat een drukte! Ik werd er een beetje claustrofobisch van en net zo chagrijnig als na een dag winkelen in Rotterdam.
Maar ik werd beloond voor mijn 'doorzettingsvermogen' want we hebben sinds lange tijd weer mogen genieten van een... tadadaaaaaa... BIG MAC MENU!!!!!!
En laat ik vooral het SUNDAY-IJSJE niet vergeten!
En om het 'Ik-ben-weer-thuis-gevoel' helemaal compleet te maken hebben we 's avonds DVD's gehuurd en deze op onze hotelkamer bekeken (thanx voor de tip Michiel!!!) met een hapje en een drankje erbij, relaxed!!!
De volgende dag vroeg opgestaan om in Leshan, een plaats anderhalf uur verderop, het grootste Boeddhabeeld ter wereld te bewonderen. En ook deze keer hadden we het getroffen hoor. Het was namelijk iets van 'bejaardendag'. Waarschijnlijk noemen ze het hier niet zo maar het was in ieder geval een dag waarop alle oude mensen van China extra aandacht kregen ofzo.
Raar genoeg vonden al die Chinese bejaarden het nodig om zich te verenigen tot 1 grote groep en met z'n allen uit te rukken naar precies die ene Boeddha waar wij ook heen gingen. Het gevolg was dat we anderhalf uur in de rij hebben gestaan om het ding, dat inderdaad levensgroot is, in z'n geheel te kunnen zien.
Het viel me daarbij tevens op hoe gluiperig die Chinezen af en toe kunnen zijn. Zonder dat je het in de gaten hebt kruipen ze voor. Een Lee-tje links, een Wo-tje rechts... voor je het weet sta je weer achteraan in de rij!
(He Bart, ken jij die mop trouwens van die twee Chinezen die aan het bellen zijn? Hier komt ie:
De ene Chinees belt een andere Chinees op. Als die ander opneemt zegt ie: "Hallo... met wie?"
Zegt die eerste: "Ha... Wie! Met Lo!" Hihi, grappig hè?)
Maar goed, na een zeer lange zware dag was het weer tijd voor een beloning: de PIZZA-HUT!!!!!! Na een halve pizza zaten we al weer vol maar het was heerlijk hoor! Mjam, smak smak...
Vanaf de Pizza-hut zijn we, zo rond als een tonnetje, naar huis gelopen waar we weer DVD hebben gekeken. Daarna zijn we in slaap gevallen en de volgende middag pas weer wakker geworden.
Na het 'ontbijt' zijn we gaan internetten. Na het internetten hebben we het restje pizza van de vorige dag in de microwave gegooid en hebben weer een DVD gehuurd...
Ik moet zeggen dat ik reizen heel erg leuk vond tot nu toe maar zoals jullie begrijpen is het echte afzien nu begonnen... We hebben het echt vreselijk zwaar, niet te geloven!
Maar goed, ff alle gekheid op een stokje... we doen het gewoon even een paar dagen rustig aan omdat we de afgelopen dagen erg veel gereisd hebben. Ook moeten we geestelijk in goede gezondheid zijn voor het maken van De Keuze: wel of geen Tibet.
We zijn er nog steeds niet uit, vandaar de hoofdletters... het is echt een vreselijk dilemma maar we hebben een deadline hoor!! Morgen, 7 oktober gaat de beslissing vallen... jullie horen het in het volgende nieuwsbulletin...
Liefs Emmy.
ps: Patrick, help me out here! Zeg me dat het meevalt met de diepe ravijnen en de lichamelijke klachten zoals hoofdpijn, overgeven en duizeligheid. Zeg me dat het absoluut de moeite waard is!!!
psps: als meer mensen zich geroepen voelen om me van het 1 of het ander te overtuigen... be my guest!!!! Wij weten het niet meer!!!!
22 UUR HEEFT GEKOST OM HIER TE KOMEN!!!!!
Vanuit Lijiang hebben we eerst 8 uur in een bus gezeten en daarna zijn we overgestapt op een slaaptrein waar we 14 uur later weer uit kwamen kruipen.
Het was op zich heel gezellig hoor... we hadden een Chinees stel ontmoet van onze leeftijd en hebben daar heel leuk mee zitten kletsen. Ik heb mijn naam in het Chinees leren schrijven en Helga ook. De verschillende 'karakters' hebben allemaal en betekenis. Helga's naam betekent iets als "prachtige oceaan" maar mijn naam heeft iets te maken met rijst... Nou ja, bedankt ouders! Hadden jullie niks beters kunnen verzinnen?!?!
Chengdu, een 'kleine' grote stad waar je ten tijde van een nationale vakantie liever niet wilt zitten. Mijn god! We moesten ff naar het postkantoor (mam, over 3 maanden kun je weer een pakket verwachten) en daarvoor moesten we hartje centrum doorkruisen. Nou, dat hebben we geweten...
Horde's mensen, heel veel taxi's, bussen en ander spul op wielen, vreetzalen vol met smakkende en rochelende mensen, een vals zingende artiest wiens gejank door de straten galmde (gek genoeg had ie enthousiast publiek) etc, etc... Wat een drukte! Ik werd er een beetje claustrofobisch van en net zo chagrijnig als na een dag winkelen in Rotterdam.
Maar ik werd beloond voor mijn 'doorzettingsvermogen' want we hebben sinds lange tijd weer mogen genieten van een... tadadaaaaaa... BIG MAC MENU!!!!!!
En laat ik vooral het SUNDAY-IJSJE niet vergeten!
En om het 'Ik-ben-weer-thuis-gevoel' helemaal compleet te maken hebben we 's avonds DVD's gehuurd en deze op onze hotelkamer bekeken (thanx voor de tip Michiel!!!) met een hapje en een drankje erbij, relaxed!!!
De volgende dag vroeg opgestaan om in Leshan, een plaats anderhalf uur verderop, het grootste Boeddhabeeld ter wereld te bewonderen. En ook deze keer hadden we het getroffen hoor. Het was namelijk iets van 'bejaardendag'. Waarschijnlijk noemen ze het hier niet zo maar het was in ieder geval een dag waarop alle oude mensen van China extra aandacht kregen ofzo.
Raar genoeg vonden al die Chinese bejaarden het nodig om zich te verenigen tot 1 grote groep en met z'n allen uit te rukken naar precies die ene Boeddha waar wij ook heen gingen. Het gevolg was dat we anderhalf uur in de rij hebben gestaan om het ding, dat inderdaad levensgroot is, in z'n geheel te kunnen zien.
Het viel me daarbij tevens op hoe gluiperig die Chinezen af en toe kunnen zijn. Zonder dat je het in de gaten hebt kruipen ze voor. Een Lee-tje links, een Wo-tje rechts... voor je het weet sta je weer achteraan in de rij!
(He Bart, ken jij die mop trouwens van die twee Chinezen die aan het bellen zijn? Hier komt ie:
De ene Chinees belt een andere Chinees op. Als die ander opneemt zegt ie: "Hallo... met wie?"
Zegt die eerste: "Ha... Wie! Met Lo!" Hihi, grappig hè?)
Maar goed, na een zeer lange zware dag was het weer tijd voor een beloning: de PIZZA-HUT!!!!!! Na een halve pizza zaten we al weer vol maar het was heerlijk hoor! Mjam, smak smak...
Vanaf de Pizza-hut zijn we, zo rond als een tonnetje, naar huis gelopen waar we weer DVD hebben gekeken. Daarna zijn we in slaap gevallen en de volgende middag pas weer wakker geworden.
Na het 'ontbijt' zijn we gaan internetten. Na het internetten hebben we het restje pizza van de vorige dag in de microwave gegooid en hebben weer een DVD gehuurd...
Ik moet zeggen dat ik reizen heel erg leuk vond tot nu toe maar zoals jullie begrijpen is het echte afzien nu begonnen... We hebben het echt vreselijk zwaar, niet te geloven!
Maar goed, ff alle gekheid op een stokje... we doen het gewoon even een paar dagen rustig aan omdat we de afgelopen dagen erg veel gereisd hebben. Ook moeten we geestelijk in goede gezondheid zijn voor het maken van De Keuze: wel of geen Tibet.
We zijn er nog steeds niet uit, vandaar de hoofdletters... het is echt een vreselijk dilemma maar we hebben een deadline hoor!! Morgen, 7 oktober gaat de beslissing vallen... jullie horen het in het volgende nieuwsbulletin...
Liefs Emmy.
ps: Patrick, help me out here! Zeg me dat het meevalt met de diepe ravijnen en de lichamelijke klachten zoals hoofdpijn, overgeven en duizeligheid. Zeg me dat het absoluut de moeite waard is!!!
psps: als meer mensen zich geroepen voelen om me van het 1 of het ander te overtuigen... be my guest!!!! Wij weten het niet meer!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
