Nha Trang
Door: Emmy
Blijf op de hoogte en volg Emmy
17 Januari 2010 | Vietnam, Hanoi
Hallo lieve mensen, vrienden, familie-leden, ex-collega's en ex-huisgenoten... waar was ik gebleven? Oja, Nha Trang.
Strand, strand en nog eens strand, palmbomen, helderblauwe zee, strakblauwe lucht en relatief weinig mensen in vergelijking met het hutje mutje gebeuren van Scheveningen. Tropisch dus, geweldig! Ook heb ik tussendoor nog iets avontuurlijks gedaan; ik heb ge-para-sailed (of hoe je het ook wilt noemen... misschien heet het wel paragliden, heb geen idee). Maar goed, ik ging met een parachute bevestigd aan een speedboat de lucht in. Echt gaaf! Het uitzicht trouwens ook!
Voor de rest hebben we in Nha Trang niet veel meer gezien dan alcoholische versnaperingen, een pooltafel, nog meer alcoholische versnaperingen, weer dezelfde pooltafel, enkele alcoholische versnaperingen tijdens 'happy hour', twee pooltafels (van het dubbelzien zeg maar) en tot slot nog wat alcoholische versnaperingen. Ook hebben we af en toe wat gegeten. Het was allemaal wel heel erg gezellig moet ik zeggen!
Maar het kan niet altijd feest zijn (sorry, klinkt misschien een beetje raar als ik dat zeg) dus besloten we ons maar weer eens te verplaatsen naar een volgend oord... Hoi An.
De busrit duurde 14 uur waarvan we 2 uur aan de kant hebben gestaan omdat de versnellingsbak wel erg rare geluiden maakte.
Tijdens het wachten waren we in het gezelschap van een Amerikaanse oorlogsveteraan. (Met een trauma als je het mij vraagt) Al op zijn 19e vocht hij tegen de Vietcong. Hij vertelde dat veel van zijn vrienden na de oorlog zelfmoord hadden gepleegd omdat ze niet met hun emoties overweg
konden. Hij zelf had er een drankprobleem aan over gehouden.
Dit was voor hem de eerste keer dat hij weer terug was in Vietnam. Ik had best met hem te doen want je merkte gewoon aan alles dat hij het heel moeilijk vond om weer terug te zijn in Vietnam. Toch is het voor mij ook erg boeiend om de verhalen te horen...
Maar goed, Hoi An dus...
Het enige dat toeristen in Hoi An komen doen is van de ene naar de andere tailor rennen om maar zoveel mogelijk kleren op maat te laten maken tegen zo min mogelijk geld. Echt de meest geweldige creaties, wat je maar wilt! Smokings, mantelpakken, galajurken maar ook broeken, shirts, schoenen, etc.. whatever you want! Ik heb me zoveel mogelijk proberen te beheersen en heb alleen een traditionele Vietnamese jurk laten maken en een nette broek (heb ik straks tenminste iets om in te solliciteren voor zover er in Nederland iets te solliciteren valt...)
Een aantal kilometer buiten Hoi An viel er een berg te bezichtigen met wat pagodes en grotten evenals een zo goed als uitgestorven strand aan de Zuid Chinese Zee (raar genoeg kwamen we daar wel weer die oorlogsveteraan met trauma tegen)
Het was wel erg leuk want met een groep van 8 mensen (2 Nederlanders, een Turk, een Japanner, Italiaan, Israëliër, Engelse en een Oostenrijkse) hadden we motorbikes gehuurd. Was echt stoer, we voelden ons een beetje de Hells Angels.
Na Hoi An zijn we vertrokken naar Hue. In Hue hebben we 1 dag doorgebracht en zijn daarna met de nachtbus doorgereisd naar de hoofdstad van Vietnam; Hanoi.
Dit keer een 12 uur durende rit waarvan ik in de eerste 5 minuten al een soort van meningsverschil kreeg met iemand die op mijn plek wilde zitten terwijl de rest van de bus zo goed als leeg was! Raar verhaal...
Hanoi is een bijzondere stad. Voor de Rotterdammers onder jullie: het doet me een beetje denken aan de Witte de With! Overal kleine gezellige straatjes met eettentjes, gallerietjes, handicraft-shops... noem het maar op! Maar de aankomst in Hanoi was trouwens ook erg boeiend.
Moet je je voorstellen... het is half 6 's ochtends, je kijkt een beetje versuft uit het raam van de bus (want echt veel slaap krijg je niet als er 12 uur lang een berg Vietnamezen op je voeten gaat staan) en tot je verbazing zie je dat de straten zwart zien van de sportende mensen! Joggen, badmintonnen, aerobics, echt bizar! En nogmaals... dit alles om HALF 6 'S OCHTENDS!!!
Vanuit Hanoi hebben we een 3 daagse trip geboekt naar Halong bay; een gaaf strand 3,5 uur verderop met allemaal grote rotsen in de zee. Jammer genoeg heeft het 3 dagen lang alleen maar onwijs geregend dus hebben we niet veel meer gedaan dan kaarten, kaarten, poolen, kaarten, kaarten en uiteraard 's avonds de kroeg in waar we niet meer deden dan darten, darten en darten.
We zijn dus erg sportief geweest in die drie dagen! Moet trouwens nog wel ff vermelden dat we de eerste nacht op een boot bleven slapen, was ook wel weer ff een leuke ervaring.
Imiddels zijn we weer terug in Hanoi waar we geprobeerd hebben een visum te regelen voor dat land waar we over een week heen willen maar het gaat allemaal een beetje moeizaam. We moeten er 4 dagen op wachten maar hebben geen zin om 4 dagen in Hanoi te blijven. Waarschijnlijk gaan we morgen daarom door naar het noorden, oftewel... Sapa. Daar wachten een stuk of 6 mensen ons op waar we de afgelopen dagen veel mee zijn opgetrokken dus dat wordt weer hartstikke gezellig allemaal. Hopelijk kunnen we in Sapa ons visum regelen zodat we niet helemaal terug hoeven naar Hanoi. Jullie horen het allemaal wel weer. Ik ga nu stoppen want ik begin hoe langer hoe scheler te kijken!
Liefs Emmy!!!!
ps-en:
- Mam... er komt wederom een pakketje uit Vietnam naar je toe. Dit keer luchtpost dus als het goed is heb je het over 3 weken in huis. Het vorige pakketje komt daarentegen pas over een maand of 2.
- Pap... erg bedankt voor je mailtje, ben weer helemaal bij!
- Matthijs... alles nog steeds goed op je stage?
- Marian... van harte gefeliciteerd meid met je verjaardag!
- Rob... "Goedemorgen Luxortheater" (vind het nog steeds vreemd maar wel super leuk voor je!!!)
- Jochem... wat is nou de naam van die jongen?????
- Iedereen... miss you all!!!!!
Strand, strand en nog eens strand, palmbomen, helderblauwe zee, strakblauwe lucht en relatief weinig mensen in vergelijking met het hutje mutje gebeuren van Scheveningen. Tropisch dus, geweldig! Ook heb ik tussendoor nog iets avontuurlijks gedaan; ik heb ge-para-sailed (of hoe je het ook wilt noemen... misschien heet het wel paragliden, heb geen idee). Maar goed, ik ging met een parachute bevestigd aan een speedboat de lucht in. Echt gaaf! Het uitzicht trouwens ook!
Voor de rest hebben we in Nha Trang niet veel meer gezien dan alcoholische versnaperingen, een pooltafel, nog meer alcoholische versnaperingen, weer dezelfde pooltafel, enkele alcoholische versnaperingen tijdens 'happy hour', twee pooltafels (van het dubbelzien zeg maar) en tot slot nog wat alcoholische versnaperingen. Ook hebben we af en toe wat gegeten. Het was allemaal wel heel erg gezellig moet ik zeggen!
Maar het kan niet altijd feest zijn (sorry, klinkt misschien een beetje raar als ik dat zeg) dus besloten we ons maar weer eens te verplaatsen naar een volgend oord... Hoi An.
De busrit duurde 14 uur waarvan we 2 uur aan de kant hebben gestaan omdat de versnellingsbak wel erg rare geluiden maakte.
Tijdens het wachten waren we in het gezelschap van een Amerikaanse oorlogsveteraan. (Met een trauma als je het mij vraagt) Al op zijn 19e vocht hij tegen de Vietcong. Hij vertelde dat veel van zijn vrienden na de oorlog zelfmoord hadden gepleegd omdat ze niet met hun emoties overweg
konden. Hij zelf had er een drankprobleem aan over gehouden.
Dit was voor hem de eerste keer dat hij weer terug was in Vietnam. Ik had best met hem te doen want je merkte gewoon aan alles dat hij het heel moeilijk vond om weer terug te zijn in Vietnam. Toch is het voor mij ook erg boeiend om de verhalen te horen...
Maar goed, Hoi An dus...
Het enige dat toeristen in Hoi An komen doen is van de ene naar de andere tailor rennen om maar zoveel mogelijk kleren op maat te laten maken tegen zo min mogelijk geld. Echt de meest geweldige creaties, wat je maar wilt! Smokings, mantelpakken, galajurken maar ook broeken, shirts, schoenen, etc.. whatever you want! Ik heb me zoveel mogelijk proberen te beheersen en heb alleen een traditionele Vietnamese jurk laten maken en een nette broek (heb ik straks tenminste iets om in te solliciteren voor zover er in Nederland iets te solliciteren valt...)
Een aantal kilometer buiten Hoi An viel er een berg te bezichtigen met wat pagodes en grotten evenals een zo goed als uitgestorven strand aan de Zuid Chinese Zee (raar genoeg kwamen we daar wel weer die oorlogsveteraan met trauma tegen)
Het was wel erg leuk want met een groep van 8 mensen (2 Nederlanders, een Turk, een Japanner, Italiaan, Israëliër, Engelse en een Oostenrijkse) hadden we motorbikes gehuurd. Was echt stoer, we voelden ons een beetje de Hells Angels.
Na Hoi An zijn we vertrokken naar Hue. In Hue hebben we 1 dag doorgebracht en zijn daarna met de nachtbus doorgereisd naar de hoofdstad van Vietnam; Hanoi.
Dit keer een 12 uur durende rit waarvan ik in de eerste 5 minuten al een soort van meningsverschil kreeg met iemand die op mijn plek wilde zitten terwijl de rest van de bus zo goed als leeg was! Raar verhaal...
Hanoi is een bijzondere stad. Voor de Rotterdammers onder jullie: het doet me een beetje denken aan de Witte de With! Overal kleine gezellige straatjes met eettentjes, gallerietjes, handicraft-shops... noem het maar op! Maar de aankomst in Hanoi was trouwens ook erg boeiend.
Moet je je voorstellen... het is half 6 's ochtends, je kijkt een beetje versuft uit het raam van de bus (want echt veel slaap krijg je niet als er 12 uur lang een berg Vietnamezen op je voeten gaat staan) en tot je verbazing zie je dat de straten zwart zien van de sportende mensen! Joggen, badmintonnen, aerobics, echt bizar! En nogmaals... dit alles om HALF 6 'S OCHTENDS!!!
Vanuit Hanoi hebben we een 3 daagse trip geboekt naar Halong bay; een gaaf strand 3,5 uur verderop met allemaal grote rotsen in de zee. Jammer genoeg heeft het 3 dagen lang alleen maar onwijs geregend dus hebben we niet veel meer gedaan dan kaarten, kaarten, poolen, kaarten, kaarten en uiteraard 's avonds de kroeg in waar we niet meer deden dan darten, darten en darten.
We zijn dus erg sportief geweest in die drie dagen! Moet trouwens nog wel ff vermelden dat we de eerste nacht op een boot bleven slapen, was ook wel weer ff een leuke ervaring.
Imiddels zijn we weer terug in Hanoi waar we geprobeerd hebben een visum te regelen voor dat land waar we over een week heen willen maar het gaat allemaal een beetje moeizaam. We moeten er 4 dagen op wachten maar hebben geen zin om 4 dagen in Hanoi te blijven. Waarschijnlijk gaan we morgen daarom door naar het noorden, oftewel... Sapa. Daar wachten een stuk of 6 mensen ons op waar we de afgelopen dagen veel mee zijn opgetrokken dus dat wordt weer hartstikke gezellig allemaal. Hopelijk kunnen we in Sapa ons visum regelen zodat we niet helemaal terug hoeven naar Hanoi. Jullie horen het allemaal wel weer. Ik ga nu stoppen want ik begin hoe langer hoe scheler te kijken!
Liefs Emmy!!!!
ps-en:
- Mam... er komt wederom een pakketje uit Vietnam naar je toe. Dit keer luchtpost dus als het goed is heb je het over 3 weken in huis. Het vorige pakketje komt daarentegen pas over een maand of 2.
- Pap... erg bedankt voor je mailtje, ben weer helemaal bij!
- Matthijs... alles nog steeds goed op je stage?
- Marian... van harte gefeliciteerd meid met je verjaardag!
- Rob... "Goedemorgen Luxortheater" (vind het nog steeds vreemd maar wel super leuk voor je!!!)
- Jochem... wat is nou de naam van die jongen?????
- Iedereen... miss you all!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
