Goodbye Vietnam...goodmorning China!
Door: Emmy
Blijf op de hoogte en volg Emmy
17 Januari 2010 | Vietnam, Hanoi
Hallo lieve kijkbuiskinderen, hier weer een relaas van mijn laatste belevingen in het verre Vietnam.
In Hanoi hebben we niet zo heel veel meer gedaan na terugkomst uit Halong Bay. We hebben een waterpoppen-theater bezocht (erg leuk!) en we hebben het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh himself mogen aanschouwen.
Rare toestanden daar hoor; eerst moet je je tas afgeven waar je alleen je moneybelt en je fototoestel uit mag halen. Vervolgens moet je je fototoestel enkele meters verderop alsnog inleveren!
Dan word je als een stel schapen naar het mausoleum geleid over gebaande paden en o wee als je ook maar 1 voet buiten dat pad zet!!
Het mausoleum zelf is een donkere kamer met in het midden het verlichte lichaam waar iedereen in een rij omheen loopt. Beetje creepy was het wel, het leek op een wassenbeeld dat niet zou misstaan in Madame Tussaud.
Maar goed, Hanoi dus.
Voordat we met de nachttrein zouden vertrekken naar Sapa (noorden van Vietnam), hebben we nog wat cd's ingeslagen aangezien die krengen hier zo verrekte goedkoop zijn: 30 dollarcent per cd!!!!!!!! Wat me nog het meest verbaasde was het feit dat ik cd's tegenkwam van Acda en de Munnik, Anouk en Krezip!!!!!
Oké, op naar het treinstation! Bij aankomst in de stationshal ontdekten we ineens dat de travel-agency ons de verkeerde tickets had meegegeven.
Opeens waren we Paul en Ans i.p.v. Emmy en Helga. Wat een giller zeg! Maar who cares... Paul en Ans hadden twee mooie bedden voor ons gereserveerd in de trein.
Na 12 uur kwamen we aan in Sapa. Een klein dorp in een adembenemend mooie omgeving. Vanuit ons balkon kijken we uit over glooiende bergen en prachtige dalen. Als je naar het kleine centrum loopt kom je door een overdekte markt waar je de meest uiteenlopende dingen kunt krijgen met name op het gebied van fruit (mjam, mjam, ben echt een fruitfanaat geworden in Azie).
Het duurt vaak niet lang voordat je letterlijk om de nek gevlogen wordt door lokale Hmong-kinderen (minority bergvolkje) die je hun armbandjes, tasjes, oorbellen en andere troep willen verkopen. Nog interessanter is misschien wel de kennis van deze kinderen. Als je vertelt dat je uit Nederland komt is het meteen van: " Ah, Holland, small country, 16 million people". Bij het zien van onze Israëlische vriend begonnen ze zelfs 1 of ander Hebreeuws lied te zingen... niet te geloven toch!
Maar ze zijn wel schattig hoor. Elke keer als ze me zien roepen ze mijn naam en pakken ze m'n hand vast alsof ze me al jaren kennen. Ik kan ze alleen niet altijd even goed uit elkaar houden omdat ze allemaal rondlopen in dezelfde (traditionele) kleding, zowel jongens als meisjes.
In Sapa hebben we ons trouwens weer herenigd met de Hell's Angels (zie vorige mail). Zij waren 1 dag eerder al vanuit Hanoi naar Sapa vertrokken. Bij 'mister T.' (schat van een man trouwens) hebben we ons de fruitwijn goed laten smaken (zelf gemaakt door mister T).
Toen alle flessen letterlijk leeg waren zijn we terug gegaan naar het hotel waar we nog tot diep in de nacht met z'n allen hebben gezeten. Was heel erg gezellig weer (misschien een beetje te gezellig).
Helaas moesten we de volgende dag afscheid nemen van de Hell's Angels aangezien ze allemaal richting Laos gaan, waar Helga en ik natuurlijk al geweest zijn. Maar ook voor Helga en mij wordt het tijd om Vietnam te verlaten...
Ik vond Vietnam een erg leuk en gezellig land. Het voelde als een soort vakantie in een vakantie. Ik kan het iedereen ook zeker aanbevelen als bestemming gedurende de zomermaanden. Het heeft echt alles in huis: cultuur, strand, variërende landschappen, lekker eten (sweet and sour
pork, mjam!), gezellige dorpjes, grote steden en een interessante geschiedenis. In 1 woord geweldig!
Maar nu het volgende...
Morgen zullen we vanuit Vietnam de grens oversteken met het reusachtige China! Onze eerste bestemming wordt Kunming. Van daaruit zullen we richting Tibet gaan. Het is alleen niet zeker of we Tibet daadwerkelijk gaan bezoeken omdat het erg moeizaam schijnt te gaan om er binnen te komen en bovendien ruim 200 dollar kost. Maar wie weet, het zou wel supergaaf zijn!
Het alternatief voor Tibet is Beijing, het noorden van China. We hebben een maand de tijd om daar te komen dus dat zou moeten lukken. Van daaruit vliegen we dan terug naar Bangkok om via Zuid Thailand af te zakken naar Maleisië, Singapore en Indonesië.
We hadden in principe 2 maanden voor Indonesië maar we hebben het ingekort tot 1 maand waardoor we 1 maand over hebben om China te doen.
Ik ben erg benieuwd wat we daar kunnen verwachten aangezien de Chinezen niet tot nauwelijks Engels spreken. Ook ben ik erg benieuwd hoeveel wij zullen merken van het communisme. Het aanvragen van een visum koste ons al de nodige frustraties namelijk.
Jullie horen het in de volgende mailtjes!
Liefs Emmy.
In Hanoi hebben we niet zo heel veel meer gedaan na terugkomst uit Halong Bay. We hebben een waterpoppen-theater bezocht (erg leuk!) en we hebben het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh himself mogen aanschouwen.
Rare toestanden daar hoor; eerst moet je je tas afgeven waar je alleen je moneybelt en je fototoestel uit mag halen. Vervolgens moet je je fototoestel enkele meters verderop alsnog inleveren!
Dan word je als een stel schapen naar het mausoleum geleid over gebaande paden en o wee als je ook maar 1 voet buiten dat pad zet!!
Het mausoleum zelf is een donkere kamer met in het midden het verlichte lichaam waar iedereen in een rij omheen loopt. Beetje creepy was het wel, het leek op een wassenbeeld dat niet zou misstaan in Madame Tussaud.
Maar goed, Hanoi dus.
Voordat we met de nachttrein zouden vertrekken naar Sapa (noorden van Vietnam), hebben we nog wat cd's ingeslagen aangezien die krengen hier zo verrekte goedkoop zijn: 30 dollarcent per cd!!!!!!!! Wat me nog het meest verbaasde was het feit dat ik cd's tegenkwam van Acda en de Munnik, Anouk en Krezip!!!!!
Oké, op naar het treinstation! Bij aankomst in de stationshal ontdekten we ineens dat de travel-agency ons de verkeerde tickets had meegegeven.
Opeens waren we Paul en Ans i.p.v. Emmy en Helga. Wat een giller zeg! Maar who cares... Paul en Ans hadden twee mooie bedden voor ons gereserveerd in de trein.
Na 12 uur kwamen we aan in Sapa. Een klein dorp in een adembenemend mooie omgeving. Vanuit ons balkon kijken we uit over glooiende bergen en prachtige dalen. Als je naar het kleine centrum loopt kom je door een overdekte markt waar je de meest uiteenlopende dingen kunt krijgen met name op het gebied van fruit (mjam, mjam, ben echt een fruitfanaat geworden in Azie).
Het duurt vaak niet lang voordat je letterlijk om de nek gevlogen wordt door lokale Hmong-kinderen (minority bergvolkje) die je hun armbandjes, tasjes, oorbellen en andere troep willen verkopen. Nog interessanter is misschien wel de kennis van deze kinderen. Als je vertelt dat je uit Nederland komt is het meteen van: " Ah, Holland, small country, 16 million people". Bij het zien van onze Israëlische vriend begonnen ze zelfs 1 of ander Hebreeuws lied te zingen... niet te geloven toch!
Maar ze zijn wel schattig hoor. Elke keer als ze me zien roepen ze mijn naam en pakken ze m'n hand vast alsof ze me al jaren kennen. Ik kan ze alleen niet altijd even goed uit elkaar houden omdat ze allemaal rondlopen in dezelfde (traditionele) kleding, zowel jongens als meisjes.
In Sapa hebben we ons trouwens weer herenigd met de Hell's Angels (zie vorige mail). Zij waren 1 dag eerder al vanuit Hanoi naar Sapa vertrokken. Bij 'mister T.' (schat van een man trouwens) hebben we ons de fruitwijn goed laten smaken (zelf gemaakt door mister T).
Toen alle flessen letterlijk leeg waren zijn we terug gegaan naar het hotel waar we nog tot diep in de nacht met z'n allen hebben gezeten. Was heel erg gezellig weer (misschien een beetje te gezellig).
Helaas moesten we de volgende dag afscheid nemen van de Hell's Angels aangezien ze allemaal richting Laos gaan, waar Helga en ik natuurlijk al geweest zijn. Maar ook voor Helga en mij wordt het tijd om Vietnam te verlaten...
Ik vond Vietnam een erg leuk en gezellig land. Het voelde als een soort vakantie in een vakantie. Ik kan het iedereen ook zeker aanbevelen als bestemming gedurende de zomermaanden. Het heeft echt alles in huis: cultuur, strand, variërende landschappen, lekker eten (sweet and sour
pork, mjam!), gezellige dorpjes, grote steden en een interessante geschiedenis. In 1 woord geweldig!
Maar nu het volgende...
Morgen zullen we vanuit Vietnam de grens oversteken met het reusachtige China! Onze eerste bestemming wordt Kunming. Van daaruit zullen we richting Tibet gaan. Het is alleen niet zeker of we Tibet daadwerkelijk gaan bezoeken omdat het erg moeizaam schijnt te gaan om er binnen te komen en bovendien ruim 200 dollar kost. Maar wie weet, het zou wel supergaaf zijn!
Het alternatief voor Tibet is Beijing, het noorden van China. We hebben een maand de tijd om daar te komen dus dat zou moeten lukken. Van daaruit vliegen we dan terug naar Bangkok om via Zuid Thailand af te zakken naar Maleisië, Singapore en Indonesië.
We hadden in principe 2 maanden voor Indonesië maar we hebben het ingekort tot 1 maand waardoor we 1 maand over hebben om China te doen.
Ik ben erg benieuwd wat we daar kunnen verwachten aangezien de Chinezen niet tot nauwelijks Engels spreken. Ook ben ik erg benieuwd hoeveel wij zullen merken van het communisme. Het aanvragen van een visum koste ons al de nodige frustraties namelijk.
Jullie horen het in de volgende mailtjes!
Liefs Emmy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
