Paarden en haaien

Hai hai! Daar ben ik weer! Dit wordt het laatste bericht uit Australië! Morgenochtend vliegen we naar Christchurch, Nieuw Zeeland. Heb er ongelooflijk veel zin in! Maar de laatste paar dagen in Australië waren ook nog erg leuk hoor!

Vanuit Mission Beach (waar mijn laatste mail vandaan kwam) zijn we doorgereden naar Millaa Millaa; een klein dorp in de bergen met welgeteld 320 inwoners.
Helga en ik gingen hier WWOOF-en (werken in- en rondom het huis in ruil voor accommodatie en eten) omdat we vanwege de cycloon niet verder konden naar Cairns. Alle wegen waren ondergelopen en landslides maakten het stuk naar Cairns onbegaanbaar.

We waren iets aan de vroege kant dus we doken in Millaa Millaa een pub in... volgens mij de enige die ze hadden. Wat een binnenkomer zeg! Allemaal mannen met van die houthakkersbloesjes aan en van die onwijs lange baarden! Bovendien liepen ze allemaal op blote voeten, echt raar! Maar goed, wij hebben daar een potje pool gespeeld en een beetje gemixt met de lokale bevolking... was best leuk moet ik zeggen.
Rond een uur of vijf konden we terecht bij onze WWOOF-hosts. Erg leuke mensen... een stel dat oorspronkelijk uit Rotterdam komt wat meteen duidelijk werd zodra ze 1 keer hun mond opendeden: "Joe riemembur Ed? Was nais he Ed?"
Echt lachen!

Ze hadden een eenvoudig huis met een ontzettende lap grond erachter en ook nog eens 10 paarden! Met 2 van die paarden zijn ze eens de hele oostkust van Australië op en neer gereisd... hebben ze 4 jaar over gedaan!!!! Voordat ze daar aan begonnen hebben ze 25 jaar op een boot gewoond waarmee ze de hele wereld over gevaren hebben. "Wis a boot, det is rielie
aameezing!"

Maar goed, i.v.m. die cycloon viel er weinig te werken daar dus we hebben twee heerlijk rustige maar gezellige dagen gehad. Beetje paarden voeren en wijntjes drinken... prima! Bovendien zijn Helga, ik en die Japanner die daar ook aan het WWOOF-en was naar een festival gereden in het dorp een paar kilometer verderop. Nou, was geen zak aan!
De food-expo en de oude-wijven beurs waren niet echt om over naar huis te schrijven.
Wat nog wel even leuk was, waren de paardenraces. In kroegen zie je dat heel vaak in Australië: overal tv-schermen met daarop de paardenraces en alle uitslagen. Je kunt dan geld inzetten en 3 tot 4 minuten later weet je of je iets gewonnen hebt. Leek mij ook wel eens leuk om te proberen. Hahaha!!! Mijn paard, op de gok gekozen, werd 3e!!!! Had ik toch nog 70 dollarcent winst!

Toen de cycloon eenmaal voorbij was zijn Helga en ik weer vertrokken.'s Ochtends eerst nog paard gereden en daarna plankgas naar onze final destination... Cairns! " Bai bai horzus, bai bai Maria ent Ed! Bai bai nais Djapanies boi!"

In Cairns hebben we een divetrip geboekt. We zijn het beroemde Great Barrier Reef opgevaren en hebben 1 nacht op de boot doorgebracht. In totaal hebben we 6 dives gemaakt waarvan 1 nightdive. Het was echt super!!! Dit was bovendien de eerste keer dat Helga en ik alleen, zonder divemaster onder water gingen. We waren dus op elkaar aangewezen. Was wel een klein beetje spannend in het begin maar nu vind ik het helemaal te gek!
Een divemaster weet precies de weg in zo'n reef maar wij natuurlijk niet. Maar het is juist hartstikke leuk om zelf rond te zwemmen en de meest mooie plekjes te ontdekken. We hebben weer heel veel gezien onder water waaronder een aantal haaien. Om precies te zijn... de White Tip Reefshark. Supermooi om zo'n beest een beetje rond te zien circuleren.
Tijdens de nachtduik hebben we dezelfde weer gezien. De sfeer was compleet hoor! Donker, zaklampen, haai... ja, geweldig! Ook hebben we een aantal hele grote schildpadden gezien en een aantal Stingray's (grote roggen). Was een geweldige ervaring!

Het enige dat een beetje minder leuk was tijdens 1 van onze dives, was die keer dat Helga en ik bijna geen lucht meer in onze tank hadden zitten. Voordat je naar de oppervlakte gaat moet je altijd eerst een safetystop maken van 3 minuten op 5 meter diepte. Maar ik zwom te snel naar boven waardoor mijn duikcomputer van slag raakte: Too fast! Too fast!
Als je te snel stijgt kunnen er allemaal rare dingen met je gebeuren zoals buiten westen raken enzo. Ik schrok er een beetje van dus besloot het rustig aan te doen en bleef nog wat langer onder water. Helga die gaf aan dat ze naar boven ging. Eigenlijk moest ik dus ook naar boven want je mag je buddy nooit alleen laten maar ik was bang dat er dan iets ging gebeuren met me dus ik bleef onder. Helga is dus in haar eentje naar boven gegaan
omdat ze 'out of air' was. Tsja... kregen later wel ff een soort uitbrander van de divemaster wegens 'gevaarlijk duiken'. Maarja, van fouten leer je... volgende keer moeten we gewoon iets eerder naar boven komen als we nog voldoende lucht in onze tank hebben zitten.

Al met al was het weer een geweldige ervaring en ik blijf duiken echt supergaaf vinden om te doen! Gisteravond in de kroeg ging het nog even door. Met het hele duikgezelschap en de instructors gingen we eten en daarna kwam er nog wat drank op tafel onder het mom van: "we moeten nog wat extra duiken maken”. De eerste "duik" betrof een glaasje dropshot. Je moest het in de fik steken en dan snel je hand erop leggen zodat het vlammetje uitging... AUW! Dan de alcohol uit het glaasje zuigen, de hele boel achterover slaan en het restje via je neus naar binnen snuiven... GETVER!
De tweede duik betrof weer een glaasje dropshot... glaasje leegdrinken, in je mond houden met je hoofd achterover en dan steekt iemand anders het voor je in de fik. Als de vlammen je mond uitkomen moet je doorslikken. Nou, nou... ben WEER een ervaring rijker hoor! Jammer dat ik dit soort dingen niet in mijn logboek mag zetten. Na de derde duik zijn we naar huis gegaan. Vanavond... dan gaan we pas echt feesten! De laatste dag in Australië... een stap dichter bij huis...
Ja, het begint nu echt te dringen. Voor de mensen die naar Schiphol willen komen trouwens: zondag 2 mei om 10 uur 's ochtends ben ik er.

Nou, mijn internettijd zit er bijna op en ik moet ook mijn tas nog inpakken dus ik zeg weer gedag...

Gedag! Emmy