ongeluk met de motorbike...
Door: Emmy
Blijf op de hoogte en volg Emmy
17 Januari 2010 | Thailand, Bangkok
Sawadee-ka!!!
Ja, ik weet het, ik heb gisteren pas geschreven maar ik heb vandaag iets beleefd wat ik toch ff kwijt wil.
Eerst wil ik snel iets corrigeren uit mijn vorige mail: ik schreef dat we meer naar het Noordoosten waren gegaan maar ik bedoelde het Noordwesten. Het plaatje zat goed in mijn hoofd maar ik heb gewoon het verkeerde woord getypt!
Vandaag hebben we weer een motorbike gehuurd. Aangezien we de bergen in gingen besloot ik om toch maar weer bij Helga achterop te gaan en onderweg misschien wat te oefenen op dat ding. Het in-de-bergen-rijden vereist namelijk nogal wat kundigheid. Als je die niet hebt dan kom je de bergen gewoon niet op!
We zijn de hele dag op pad geweest. We hebben een grot bezocht waar heel veel vissen op een kluitje zaten. Was niet heel bijzonder. Het is meer iets voor boeddhisten; die gooien eten in het water omdat het 'heilige' vissen zijn en op die manier maken de Thai-people zich vrij van hun zonden. Na de fishcave doorgereden naar een waterval. We hebben er inmiddels al aardig wat gezien maar het blijft gewoon een mooi stukje natuur! Vanaf de waterval naar een klein dorpje gereden waar koeien, kippen, paarden en honden overal in het wild rondliepen, gaaf hoor!
We zaten vlak bij de grens met Birma (Myanmar) en besloten de grens dan ook maar meteen ff op te zoeken. De grens bestond uit een slagboom over een modderig bospad ergens tussen de bergen. Naast de slagboom was een legerbasis. We troffen deze militairen alleen halfnaakt aan want ze waren aan het douchen! Gelukkig was er nog iemand in uniform, dus die kwam meteen
op ons afgelopen. Leuk gekletst en wat foto’s genomen vanaf de Birmaanse kant en vanaf de
Thaise kant. Ik vond het wel grappig eigenlijk... toen ik in Thailand stond stak ik mijn voet onder de slagboom door en dan stond ik voor de andere helft in Birma! Stap opzij... stap weer terug... stap opzij... stap weer terug... Thailand... Birma... Thailand... Birma... hihihi, leuk toch!!! Ik kan me prima vermaken met zulk soort stomme dingen!
We waren ongeveer anderhalf uur van Mae Hong Song (waar we verblijven) verwijderd en we wilden daar eigenlijk rond zessen terug zijn om vanaf de top van een berg de zonsondergang te gaan bekijken. Het was al een uurtje of half 6 en de zon was al aan het zakken dus we moesten een beetje vaart maken. Ik had op de heenweg trouwens een heel stuk gereden op de motorbike
en het ging heel goed! Maar omdat we haast hadden nam Helga het stuur weer over.
Het ging allemaal prima, we waren al ruim over de helft totdat er ineens water dwars over de weg stroomde. Remmen is natuurlijk niet het beste om te doen op dat moment maar Helga zag op het laatste moment dat er een flink gat in de weg zat waar ze zo snel niet meer omheen kon. In een reflex heeft ze de rem ingetrapt en toen gebeurde het...
Ik voelde hoe de achterkant van de motorbike onder ons vandaan glipte en vanaf dat moment ging alles heel snel! Ik weet niet precies hoe het gegaan is maar ik viel als eerste van de motorbike. Tijdens mijn val zag ik hoe Helga ook onderuit ging en hoe de motorbike voor ons beiden uitschoof! Het ging echt hard, we hebben een metertje of 15 over het wegdek gegleden en
het enige wat ik Helga hoorde roepen was "Emmy! Emmy! Emmy! Emmy!!!!!" Het was een steile helling naar beneden met aan het eind een bocht naar rechts. Het enige wat ik dacht was: "O nee, de motorbike gaat het ravijn in!" Gelukkig kwam het ding toch stil te liggen en ik ook. Op rare wijze stond ik ook meteen weer op maar doordat de helling zo steil was begonnen mijn benen automatisch te rennen. Ik kon mezelf ook niet afremmen en het wegdek was nat. Ik was bang dat ik rechtstreeks het ravijn in zou rennen dus ben ik in plaats daarvan de bosjes aan de zijkant van de weg in gerend waar ik veilig tot stilstand ben gekomen. Toen ik achterom keek zag ik
Helga plat op haar buik liggen. Haar tas lag nog iets meer naar boven. Helga was aan het kreunen en het steunen en bleef maar liggen. Ik er heen natuurlijk, al helemaal bang dat er iets ernstigs was, maar na enkele seconden kwam ze toch overeind. Vreemd genoeg had ik alleen 3 kleine schaafwondjes aan de binnenkant van mijn vingers, terwijl ik op mijn rug een heel stuk omlaag ben gegleden (mijn broek kan ik nu weggooien, is meer gat dan broek)
Helga daarentegen had fikse schaafwonden op haar armen waar veel bloed uitkwam. Maar al met al, zijn we er HEEL GOED vanaf gekomen. Het was echt een hele nare val!
Gelukkig kwamen er net twee jongens aanrijden op een motorbike (de weg was de hele tijd zo goed als verlaten) en die hebben ons een handje geholpen door de motorbike op te rapen en te kijken of alles goed was verder. Ik had mijn First Aid Kit bij de hand (ja mam, je cadeau is niet voor niks geweest!) en heb gepoogd enkele van Helga d'r schaafwonden te ontsmetten maar ze
gilde het uit van de pijn. Ze zei dat ze bij thuiskomst wel meteen zou douchen dus heb ik maar een snelverbandje aangelegd. De twee jongens hebben ons geholpen om de motorbike weer op te komen en zodoende zijn we toch veilig thuisgekomen. Wat bleek overigens... die jongens logeren in de kamer naast ons!!!
De grootste schrik was nu achter de rug maar het ware drama moest nog beginnen. Nadat Helga gedoucht had, moest er toch nog het nodige ontsmet worden alvorens de verbandtrommel erbij te halen. Het ging als volgt:
Helga zat op bed met een T-shirt tussen haar tanden... ik spoot ontsmettingsmiddel op de wond... Helga krioelde op haar bed en maakte oergeluiden... ik wapperde met de "Prive" van 5 weken geleden boven de wond om de pijn te verzachten (wisten jullie trouwens dat Maxima bijna de best geklede vrouw van Europa is???) ...en hup, het verband erop! Dit proces heeft zich nog een aantal keer herhaald, vreselijk was het! Maar goed, we hebben het overleefd! Jammer alleen dat we uiteindelijk die zonsondergang gemist hebben waar we al die haast voor gemaakt hadden...
Morgenochtend vertrekken we met een minibus weer naar Chiang Mai om onze visa daar op te halen. Misschien dat we daar nog een mooi plekje kunnen vinden om de zonsondergang te bekijken? Jullie horen het wel weer.
We gaan zo eten dus ik stop weer.
Heel veel liefs Emmy!
Ja, ik weet het, ik heb gisteren pas geschreven maar ik heb vandaag iets beleefd wat ik toch ff kwijt wil.
Eerst wil ik snel iets corrigeren uit mijn vorige mail: ik schreef dat we meer naar het Noordoosten waren gegaan maar ik bedoelde het Noordwesten. Het plaatje zat goed in mijn hoofd maar ik heb gewoon het verkeerde woord getypt!
Vandaag hebben we weer een motorbike gehuurd. Aangezien we de bergen in gingen besloot ik om toch maar weer bij Helga achterop te gaan en onderweg misschien wat te oefenen op dat ding. Het in-de-bergen-rijden vereist namelijk nogal wat kundigheid. Als je die niet hebt dan kom je de bergen gewoon niet op!
We zijn de hele dag op pad geweest. We hebben een grot bezocht waar heel veel vissen op een kluitje zaten. Was niet heel bijzonder. Het is meer iets voor boeddhisten; die gooien eten in het water omdat het 'heilige' vissen zijn en op die manier maken de Thai-people zich vrij van hun zonden. Na de fishcave doorgereden naar een waterval. We hebben er inmiddels al aardig wat gezien maar het blijft gewoon een mooi stukje natuur! Vanaf de waterval naar een klein dorpje gereden waar koeien, kippen, paarden en honden overal in het wild rondliepen, gaaf hoor!
We zaten vlak bij de grens met Birma (Myanmar) en besloten de grens dan ook maar meteen ff op te zoeken. De grens bestond uit een slagboom over een modderig bospad ergens tussen de bergen. Naast de slagboom was een legerbasis. We troffen deze militairen alleen halfnaakt aan want ze waren aan het douchen! Gelukkig was er nog iemand in uniform, dus die kwam meteen
op ons afgelopen. Leuk gekletst en wat foto’s genomen vanaf de Birmaanse kant en vanaf de
Thaise kant. Ik vond het wel grappig eigenlijk... toen ik in Thailand stond stak ik mijn voet onder de slagboom door en dan stond ik voor de andere helft in Birma! Stap opzij... stap weer terug... stap opzij... stap weer terug... Thailand... Birma... Thailand... Birma... hihihi, leuk toch!!! Ik kan me prima vermaken met zulk soort stomme dingen!
We waren ongeveer anderhalf uur van Mae Hong Song (waar we verblijven) verwijderd en we wilden daar eigenlijk rond zessen terug zijn om vanaf de top van een berg de zonsondergang te gaan bekijken. Het was al een uurtje of half 6 en de zon was al aan het zakken dus we moesten een beetje vaart maken. Ik had op de heenweg trouwens een heel stuk gereden op de motorbike
en het ging heel goed! Maar omdat we haast hadden nam Helga het stuur weer over.
Het ging allemaal prima, we waren al ruim over de helft totdat er ineens water dwars over de weg stroomde. Remmen is natuurlijk niet het beste om te doen op dat moment maar Helga zag op het laatste moment dat er een flink gat in de weg zat waar ze zo snel niet meer omheen kon. In een reflex heeft ze de rem ingetrapt en toen gebeurde het...
Ik voelde hoe de achterkant van de motorbike onder ons vandaan glipte en vanaf dat moment ging alles heel snel! Ik weet niet precies hoe het gegaan is maar ik viel als eerste van de motorbike. Tijdens mijn val zag ik hoe Helga ook onderuit ging en hoe de motorbike voor ons beiden uitschoof! Het ging echt hard, we hebben een metertje of 15 over het wegdek gegleden en
het enige wat ik Helga hoorde roepen was "Emmy! Emmy! Emmy! Emmy!!!!!" Het was een steile helling naar beneden met aan het eind een bocht naar rechts. Het enige wat ik dacht was: "O nee, de motorbike gaat het ravijn in!" Gelukkig kwam het ding toch stil te liggen en ik ook. Op rare wijze stond ik ook meteen weer op maar doordat de helling zo steil was begonnen mijn benen automatisch te rennen. Ik kon mezelf ook niet afremmen en het wegdek was nat. Ik was bang dat ik rechtstreeks het ravijn in zou rennen dus ben ik in plaats daarvan de bosjes aan de zijkant van de weg in gerend waar ik veilig tot stilstand ben gekomen. Toen ik achterom keek zag ik
Helga plat op haar buik liggen. Haar tas lag nog iets meer naar boven. Helga was aan het kreunen en het steunen en bleef maar liggen. Ik er heen natuurlijk, al helemaal bang dat er iets ernstigs was, maar na enkele seconden kwam ze toch overeind. Vreemd genoeg had ik alleen 3 kleine schaafwondjes aan de binnenkant van mijn vingers, terwijl ik op mijn rug een heel stuk omlaag ben gegleden (mijn broek kan ik nu weggooien, is meer gat dan broek)
Helga daarentegen had fikse schaafwonden op haar armen waar veel bloed uitkwam. Maar al met al, zijn we er HEEL GOED vanaf gekomen. Het was echt een hele nare val!
Gelukkig kwamen er net twee jongens aanrijden op een motorbike (de weg was de hele tijd zo goed als verlaten) en die hebben ons een handje geholpen door de motorbike op te rapen en te kijken of alles goed was verder. Ik had mijn First Aid Kit bij de hand (ja mam, je cadeau is niet voor niks geweest!) en heb gepoogd enkele van Helga d'r schaafwonden te ontsmetten maar ze
gilde het uit van de pijn. Ze zei dat ze bij thuiskomst wel meteen zou douchen dus heb ik maar een snelverbandje aangelegd. De twee jongens hebben ons geholpen om de motorbike weer op te komen en zodoende zijn we toch veilig thuisgekomen. Wat bleek overigens... die jongens logeren in de kamer naast ons!!!
De grootste schrik was nu achter de rug maar het ware drama moest nog beginnen. Nadat Helga gedoucht had, moest er toch nog het nodige ontsmet worden alvorens de verbandtrommel erbij te halen. Het ging als volgt:
Helga zat op bed met een T-shirt tussen haar tanden... ik spoot ontsmettingsmiddel op de wond... Helga krioelde op haar bed en maakte oergeluiden... ik wapperde met de "Prive" van 5 weken geleden boven de wond om de pijn te verzachten (wisten jullie trouwens dat Maxima bijna de best geklede vrouw van Europa is???) ...en hup, het verband erop! Dit proces heeft zich nog een aantal keer herhaald, vreselijk was het! Maar goed, we hebben het overleefd! Jammer alleen dat we uiteindelijk die zonsondergang gemist hebben waar we al die haast voor gemaakt hadden...
Morgenochtend vertrekken we met een minibus weer naar Chiang Mai om onze visa daar op te halen. Misschien dat we daar nog een mooi plekje kunnen vinden om de zonsondergang te bekijken? Jullie horen het wel weer.
We gaan zo eten dus ik stop weer.
Heel veel liefs Emmy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
