Fisherman’s-island

Hallo mensen!!! Jaja, daar ben ik dan weer hoor, zit nog steeds op het eiland maar kon het toch niet nalaten om weer ergens een internetcafé in te duiken. Ik heb voor mijn gevoel zo veel te vertellen dat ik niet weet waar te beginnen. Daarom begin ik maar eerst aan het bedank- gedeelte...

"Graag zou ik iedereen willen bedanken voor het sturen van al die geweldige reacties. Het doet me goed om te weten dat mijn verhalen met veel plezier gelezen worden. Ik vind het daarentegen ook erg leuk om jullie verhalen te horen, soms lig ik hier helemaal in de stuip om al die onzin die jullie sturen... hihi... En sorry dat ik momenteel weinig persoonlijke mailtjes
terugstuur, maar ik heb al een paar dagen mijn mail niet gecheckt dus dat wordt me echt ff te veel (ik ben al zo druk, hihihi).

Ik bedenk me ineens dat ik vergeten was uit te leggen waarom het onderwerp van mijn vorige mail Fisherman´s trousers was, dus bij deze: ze lopen hier in Thailand allemaal rond met van die broeken waarvan het kruis tot ergens op je knieën hangt, blijkbaar de nieuwste mode hier, weet ik veel, maar die dingen heten dus Fisherman´s trousers, vandaar...

Dan nu het onderwerp van deze mail... we zitten momenteel op Ko Chang, heel toevallig wordt dit het Fisherman´s island genoemd. Vond het wel lachen!

Oké, we zijn afgelopen zaterdag vertrokken vanuit Bangkok met een busje naar de zuidkust van Thailand. Was erg gezellig, zat ook een Canadees koppel bij ons in het busje waar we de hele weg (ongeveer 7 uur) mee hebben zitten kletsen. Vanaf de kust zijn we met een boot
(lees: stukken verrot hout aan elkaar gemaakt) naar het eiland Ko Chang gevaren. Was erg spannend. Er stond namelijk een behoorlijke wind (regenseizoen is dit jaar te vroeg begonnen) en de boot was echt van links naar rechts aan het schommelen. Helga zag haar leven al aan haar voorbij flitsen. Ik probeerde, je kent me, relaxed te blijven. Maar toen ik ff achterom keek en ineens de gezichten van andere passagiers zag, begon ook mijn hart een klein beetje sneller te kloppen. Sommige mensen deden erg hun best om niet over te geven, anderen staarden als zombies voor zich uit en het meisje achter mij barstte in tranen uit. Ook de schipper keek niet al te vrolijk. De motor ging uit en we deinden mee op de golven. Helga vroeg aan me hoe lang het zou duren om naar de kust te zwemmen. Ik dacht toch minstens een uur, slik... Water klotste aan alle kanten in de boot en elke keer dacht je dat de boot ging kapseizen. Om jullie gerust te stellen... we zijn veilig aan de overkant gekomen! Maar het was best wel spannend!

Met een open busje zijn we naar de andere kant van het eiland gebracht met onderweg een geweldig uitzicht! Wat is het hier mooi! Het middengedeelte van het eiland bestaat uit tropisch regenwoud en onderweg zagen we olifanten en we keken tegelijkertijd uit over de zee en het ruikt hier net zo tropisch als in de krokodillenafdeling van de dierentuin, echt geweldig!
Na een minuut of twintig werden we afgezet bij het strand waar we op zoek gingen naar een slaapplaats. Het is een hutje op het strand geworden, echt niet te geloven! Ik bedoel, ook echt een strandhut zoals een strandhut ooit bedoeld is! Klein houten gebouwtje op palen, met uitkijk op de zee. Een bed, een klamboe en that's it! Oja, ik vergeet wat... een olielampje! That's it!!!!! Niet te geloven. Achter ons een gebouwtje met, jawel, de inmiddels bekende sta-toiletten. Douchen doe je daar met een emmertje water over je hoofd. Dacht in het begin dat ik dat allemaal niet zou kunnen waarderen, maar ik zeg het je... welke idioot heeft ooit de douche uitgevonden? Ik vind het echt relaxed, back to basic... heerlijk!

Nou, heerlijk geslapen de eerste nacht, tenminste ik, Helga zat de volgende dag onder de bulten, hihihihihi!! We zijn vroeg op gestaan om met een Thaise man (door ons omgedoopt tot Eelco
de Gluiperd, vraag maar niet waarom...) de jungle in te gaan. Was echt gaaf, voelde me net Jane (me Tarzan, you Jane). Echt over kleine paadjes met alleen maar bomen, lianen, spinnen, etc etc om ons heen, echt gaaf! Uiteindelijk kwamen we uit bij een waterval midden in de jungle met een klein meertje. Hup, kleren uit en het water in, gaaf gaaf gaaf!!! Later op die dag zijn we lopend door het water naar een tropisch eiland gegaan. Over een zandbank vandaar. Was niet heel bijzonder maar leuk om te vertellen is het wel.

Eigenlijk weet ik niet zo goed meer de volgorde van alles dat we gedaan hebben maar ik probeer maar zo veel mogelijk te vertellen. Even kijken. We hebben een motorbike gehuurd om het eiland te gaan verkennen. De vader van een collega van Helga moest hier wonen met zijn Thaise vriendin dus daar gingen we naar op zoek. Hij was niet thuis dus hebben we eerst een jungletocht op een olifant gemaakt. Was niet heel bijzonder maar was wel lachen dat de olifant op een gegeven moment tegen een boom aanliep waardoor Helga vervolgens onder de rode mieren zat en het uitschreeuwde van de pijn. Ik zat ernaast en had nergens last van!!!!

Maar goed, terug naar de vader van de collega van Helga (hele bevalling...).Zijn naam is Ben Tromp. Misschien onder de wat ouderen van jullie een bekende naam. Heeft zo'n 50 jaar geleden in het Nederlandse elftal gespeeld en bij Ajax. Erg gezellige man, zijn vriendin Toi was trouwens ook erg aardig.
Hele middag liggen keuvelen en hij heeft ons volgegoten met wodka/cola met een schijfje limoen erbij. Op zijn advies zijn Helga en ik doorgereden naar een goed restaurant waar we net ons eten opgediend kregen toen Ben en Toi er ook aankwamen! Ze zijn aangeschoven en zo hebben we ook de rest van de avond zitten kletsen, echt heel leuk!
In het donker, in de regen en over heel veel heuvels moesten we terug met de motorbike for like 20 minutes! Voorover leunen en maar hopen dat het ding de berg op komt, was eng maar ook lachen. (Nog een kikker overreden) Ik had zo'n regenjack aangedaan en door de wind zag ik eruit als een sumu-worstelaar achterop een brommer. We voelden ons net een beetje dumb and dumber!

Voor de rest kan ik vertellen dat wij Nederlanders half niet weten wat het woord regen precies betekent... hier komt het gewoon een nacht lang met bakken uit de hemel zetten, niet te geloven! Nou, dus jullie missen nog niet heel veel wat dat betreft.

Gisterenavond zijn we, samen met onze Japanse buurjongen naar een soort restaurant iets verderop gegaan. Je weet niet wat je overkomt! Iedereen zit op kussens aan van die lage tafeltjes en overal liggen mensen in hangmatten. Het ziet eruit alsof je in de flowerpowertijd terecht bent gekomen! Echt heel gezellig! We zaten nog geen 10 minuten en wie zaten daar? De Canadezen uit het busje! Hup, Helga, ik en de Japanse jongen daarheen! Die Canadezen hadden ook alweer vrienden gemaakt dus aan het eind van de avond zaten we daar met een hele grote groep bier te drinken en te lachen en het was gewoon zoooo leuk! (Helga arriveert momenteel weer met de motorbike om me op te pikken want we hebben met de Japanse jongen afgesproken ergens iets te gaan eten).

Nou jullie begrijpen... het is hier nog steeds helemaal geweldig! Ik ga nu snel stoppen, time is running out. Tot snel en heel veel liefs van Emmy!!!

PS: Jochem, ik ben bang dat ik niet op je feestje kan komen... maar al wel vast van harte gefeliciteerd!
Kirsten: er zijn hier veeel beesten, maar negeren werkt prima!

Moet gaan, doeidoei!!!!