Wie vergeet nou de reisgids!

01-10-2006

Zondagochtend, 3 uur...
Mijn wekker gaat af, eindelijk is het dan zover, India here we come!!

Al met al ben je er behoorlijk zoet mee: taxi, trein, inchecken, boarden, landing in Wenen en rennen over het vliegveld om de volgende vlucht niet te missen!
Maar al met al niet verkeerd; Austrian airlines beviel prima moet ik zeggen. Twee keer gegeten, volgegoten met drankjes, filmpje kijken, spelletje spelen, radio luisteren... mij heb je niet horen klagen!

Omstreeks 10 uur 's avonds lokale tijd doemde er een partij lichtjes op onder mijn raam die tezamen Bombay oftewel Mumbai lieten zien, wat een stad!

Bij het verlaten van het vliegveld liepen we tegen een muur van warmte op; alsof je met kleren aan een sauna binnen stapte, zo vochtig! Of zoals Helga zo mooi zei:
"Jemig, het is hier echt klem... ehh... klaf...ehh KLAM!"

Na de standaar formaliteiten bij de douna hebben we zo snel mogelijk een taxi geregeld naar Colaba, een redelijk toeristisch gebied in Mumbai waarvan ik gelukkig de naam had onthouden. Ik ben zo stom geweest om de reisgids te vergeten...

De rit naar Colaba duurde maar liefst een uur en in dat uur zaten Helga en ik onze ogen uit te kijken: krotten, krotten en nog eens krotten. In grote getale slapen er mensen op straat. Overal zie je honden tussen het vuilnis scharrelen. De weldaad aan geuren (een mengeling van riool en curries), overal lichtjes en muziek, getoeter van allerhande verkeer dat kris kras door elkaar rijdt.

Na een tiental "bijna-ongelukken" kwamen we aan in Colaba. Het juiste guesthouse (ook daarvan had ik de naam onthouden) hebben we nooit gevonden maar gelukkig kwamen we een duits stel tegen (al dolend door de stromende regen) die ons naar hun guesthouse leidde: India guesthouse.
Meer dan twee bedden, een tafeltje en een fan was het niet maar wij waren al lang blij... een plek om te slapen!