De eerste belevenissen uit Zuid India
Door: emmymuijsers
Blijf op de hoogte en volg Emmy
16 Februari 2010 | India, Mysore
(Fotos behorende bij onderstaand verslag zijn te bekijken op: http://picasaweb.google.com/emmmy30/India2010?feat=directlink)
14 februari 2010 Bangalore
“The eagle has landed!” Wel 3 keer, ik kan geen vliegtuig meer zien! Als een soort sprinkhaan zijn we vanuit Amsterdam, via Istanboel en Mumbai uiteindelijk geland in Bangalore.
3 keer opstijgen, 3x landen, 2x overstappen en TE vaak gedoe met tickets, paspoortcontroles, douane- en fouilleermomenten. Ik voel me soms net een crimineel door al dat gefrunnik aan mijn lichaam op plekken waar vreemden me doorgaans niet aanraken.
Jaja, ze nemen het allemaal heel serieus, op de man achter de bagagescan in Mumbai na, die letterlijk voor onze ogen in slap viel! “Ehh…sir? Ehh, hello? Can we get our bags please? We have another plain to catch…. Sir?!”
Na een reis van zo’n 20 uur en een aantal tijdzones verder, kwamen we geradbraakt en nu al misselijk van de jetlag het vliegtuig uitrollen… “ Welcome to Bangalore!” Aldus captain Peacock van Spicejet Airlines.
Wat een verschil met onze entrée van 2006 in Mumbai! Goed, die zwerm mannen met bordjes bij de uitgang van het vliegveld was ook hier aanwezig, maar geen kick gaven ze, je kon haast een speld horen vallen… “ Zijn we wel in India?”
Bangalore, ook wel Silicon Valley, is een welvarende stad. ICT is booming business en maakt deze stad tot een belangrijk commercieel en industrieel centrum. Niemand valt je hier echt lastig, de mensen zijn juist uiterst vriendelijk en behulpzaam.
Nog steeds knikkebollend en labiel door de jetlag, zijn we toch maar meteen overgeschakeld op het lokale ritme. Het eten was werkelijk een feestje en het Kingfisher-bier ging e rook uitzonderlijk goed in! Ook zijn we nog in een jazz-café beland waar de yuppen van Bangalore als gehypnotiseerd zaten te luisteren een 4-mans formative. Wat mij betreft had de band nog wel iets langer in hunk elder mogen blijven oefenen op hun repertoire. Daarbij ben ik geloof ik ook geen groot fan van synthersizers…
15 februari 2010 Bangalore
Flink uitgeslapen en zo goed als bijgekomen van de jetlag, zijn we op verkenning gegaan. Van tevoren hadden we al onderzoek gedaan naar de hotspots van deze stad, maar niet op het lijstje stonden de 3 curiosa-winkels die onder druk van onze tuktuk-chauffeur bezocht moesten worden.
“ You just go inside, take a quick look around and then say it’s too expensive and go back outside”
Dat waren de instructies van onze tuktuk-oplichter om 3 coupons voor hem te verdienen waarmee hij 3 t-shirts zou kunnen kopen voor zijn 3 kinderen. In de praktijk blijkt het te gaan om 3 volle tanks benzine. De rest van de dag zijn we na dit incident menig tuktuk weer demonstratief uitgestapt toen ook daar steeds bleek dat het bezoeken van een prullaria-winkel zat inbegrepen bij de rit…
“ NO SHOPS!” is nu onze lijfspreuk…
Het is uiteindelijk gelukt om alleen datgene te zien wat we wilden; een tempel met daarin een hele grote stenen stier van 500 jaar oud die dienst doet als beschermer van de god Shiva. Daarna rondgestruind in de goed onderhouden botanische tuin.
Dat je daar geen troep mag neergooien is heel logisch, maar speciale bakken om in te spugen??? En spelletjes spelen is er ook verboden. Toch jammer, heb ik mijn professionele Jeux de Boules-koffer voor niks meegesleept naar India!
Oja, kan iemand de authoriteiten inlichten dat wij naar alle waarschijnlijkheid Bin Laden hebben gesignaleerd in deze botanische tuin? Misschien moet de man met 3 centimeter haargroei uit zijn oren ook even vermeld worden.
Goed, na weer 2x demonstratief een tuktuk te zijn uitgestapt i.v.m. verplichte winkelbezoekjes, zijn we terecht gekomen in het zogeheten commerciele centrum. Op mijn eerdere constatering dat Bangalore zo modern, rustig en schoon is, wil ik bij deze terug komen. Kruip-door-sluip-door-straatjes, vol met winkeltjes, stalletjes, brommerverkeer, uitgemergelde honden die tussen het afval schooien… het was er allemaal! Ook hebben we deze dag trouwens al wat heilige koeien op straat gespot.
‘s Avonds hebben we daarentegen in een fancy rooftop-terrace een lekkere cocktail gedronken met de twijfelachtige naam “ Napalm”.
Bizar om te zien dat er in India zoveel contrast is tussen rijk en arm.Op straat zie je kinderen bedelen, mensen met lepra voorbij… tsja, wat eigenlijk… schuiven (?) en mensen die helemaal vies zijn van de hele dag hard werken onder zware omstandigheden. Vervolgens bevinden zich op zo’n hip dakterras hele hip geklede Indiers die een heel maandsalaris van de minder bedeelden wegdrinken. Interessant onderwerp van gesprek waar we dan ook met 3 Indiase jongens tot aan sluitingstijd over hebben zitten kletsen.
16 februari 2010 Bangalore/ Mysore
Vandaag was onze laatste dag in Bangalore. Wat we niet wilden missen voor ons vertrek, was de city-market; one of the most famous and biggest markets of India. Het zou een kleurrijke, bloemerige happening moeten zijn, maar wat wij zagen was 1 en al viezigheid! Het was een groot, stinkend busstation, met overall rotzooi, rotzooi en nog eens rotzooi. Mannen, alleen maar mannen en een paar vrouwen als je goed zocht. Oja en koeien uiteraard… Na krap een half uurtje te zijn aangestaard en aangeklampt, besloten we te gaan. “ Wat nou bloemen?”
Opeens bedachten we dat de markt misschien juist meer in het centrum van Bangalore zat en een inmiddels aangehouden tuktuk-driver beaamde dat. Hoppa! Twintig minuten terug knetteren naar Bangalore centrum.
“ This is the market”, zei de chauffeur toen we stopten voor een groot winkelcentrum.
“ Maar wij zijn op zoek naar BLOEMEN!” protesteerden wij. “ Er is in Bangalore een hele grote wereldberoemde markt met bloemen, b . l . o. e. m. e. n… Waarom kent niemand het dan?!” gingen wij hulpeloos verder…
De tuktuk-driver lachte een scheef lachje (voor de kenners; deze uitspraak is gejat van Stieg Larsson)… “ You just came from there!!!”
Verbaasd keken Helga en ik elkaar aan en niet veel later knetterden we hetzelfde stuk van 20 minuten weer terug naar de city-market onder genot van Indiase muziek die op vol volume uit de 2 ingebouwde speakers van de tuktuk knalde. De bloemen-, groente- en fruitcorso bleek zich aan de andere kant van het vieze busstation te vinden en het was zeker de moeite waard. Jammer alleen dat we achteraf moesten horen dat het mooiste van alles te zien was in dat gebouw waar we eigenlijk alleen maar omheen gelopen zijn.
Inmiddels zitten we nu in Mysore, na een helse busrit omdat we een chauffeur hadden die dacht in een race-spelletje te zitten. Wat een a-sociaal rijgedrag en HOU TOCH EENS OP MET DAT IRRITANTE GETOETER!!!!!
In Mysore zullen we maar 1 dag zijn, waarna we doorreizen naar het Bandipur National Park om te gaan genieten van de natuur en hopelijk wat wilde dieren.
Groeten vanuit het klamme India, liefs Emmy!
14 februari 2010 Bangalore
“The eagle has landed!” Wel 3 keer, ik kan geen vliegtuig meer zien! Als een soort sprinkhaan zijn we vanuit Amsterdam, via Istanboel en Mumbai uiteindelijk geland in Bangalore.
3 keer opstijgen, 3x landen, 2x overstappen en TE vaak gedoe met tickets, paspoortcontroles, douane- en fouilleermomenten. Ik voel me soms net een crimineel door al dat gefrunnik aan mijn lichaam op plekken waar vreemden me doorgaans niet aanraken.
Jaja, ze nemen het allemaal heel serieus, op de man achter de bagagescan in Mumbai na, die letterlijk voor onze ogen in slap viel! “Ehh…sir? Ehh, hello? Can we get our bags please? We have another plain to catch…. Sir?!”
Na een reis van zo’n 20 uur en een aantal tijdzones verder, kwamen we geradbraakt en nu al misselijk van de jetlag het vliegtuig uitrollen… “ Welcome to Bangalore!” Aldus captain Peacock van Spicejet Airlines.
Wat een verschil met onze entrée van 2006 in Mumbai! Goed, die zwerm mannen met bordjes bij de uitgang van het vliegveld was ook hier aanwezig, maar geen kick gaven ze, je kon haast een speld horen vallen… “ Zijn we wel in India?”
Bangalore, ook wel Silicon Valley, is een welvarende stad. ICT is booming business en maakt deze stad tot een belangrijk commercieel en industrieel centrum. Niemand valt je hier echt lastig, de mensen zijn juist uiterst vriendelijk en behulpzaam.
Nog steeds knikkebollend en labiel door de jetlag, zijn we toch maar meteen overgeschakeld op het lokale ritme. Het eten was werkelijk een feestje en het Kingfisher-bier ging e rook uitzonderlijk goed in! Ook zijn we nog in een jazz-café beland waar de yuppen van Bangalore als gehypnotiseerd zaten te luisteren een 4-mans formative. Wat mij betreft had de band nog wel iets langer in hunk elder mogen blijven oefenen op hun repertoire. Daarbij ben ik geloof ik ook geen groot fan van synthersizers…
15 februari 2010 Bangalore
Flink uitgeslapen en zo goed als bijgekomen van de jetlag, zijn we op verkenning gegaan. Van tevoren hadden we al onderzoek gedaan naar de hotspots van deze stad, maar niet op het lijstje stonden de 3 curiosa-winkels die onder druk van onze tuktuk-chauffeur bezocht moesten worden.
“ You just go inside, take a quick look around and then say it’s too expensive and go back outside”
Dat waren de instructies van onze tuktuk-oplichter om 3 coupons voor hem te verdienen waarmee hij 3 t-shirts zou kunnen kopen voor zijn 3 kinderen. In de praktijk blijkt het te gaan om 3 volle tanks benzine. De rest van de dag zijn we na dit incident menig tuktuk weer demonstratief uitgestapt toen ook daar steeds bleek dat het bezoeken van een prullaria-winkel zat inbegrepen bij de rit…
“ NO SHOPS!” is nu onze lijfspreuk…
Het is uiteindelijk gelukt om alleen datgene te zien wat we wilden; een tempel met daarin een hele grote stenen stier van 500 jaar oud die dienst doet als beschermer van de god Shiva. Daarna rondgestruind in de goed onderhouden botanische tuin.
Dat je daar geen troep mag neergooien is heel logisch, maar speciale bakken om in te spugen??? En spelletjes spelen is er ook verboden. Toch jammer, heb ik mijn professionele Jeux de Boules-koffer voor niks meegesleept naar India!
Oja, kan iemand de authoriteiten inlichten dat wij naar alle waarschijnlijkheid Bin Laden hebben gesignaleerd in deze botanische tuin? Misschien moet de man met 3 centimeter haargroei uit zijn oren ook even vermeld worden.
Goed, na weer 2x demonstratief een tuktuk te zijn uitgestapt i.v.m. verplichte winkelbezoekjes, zijn we terecht gekomen in het zogeheten commerciele centrum. Op mijn eerdere constatering dat Bangalore zo modern, rustig en schoon is, wil ik bij deze terug komen. Kruip-door-sluip-door-straatjes, vol met winkeltjes, stalletjes, brommerverkeer, uitgemergelde honden die tussen het afval schooien… het was er allemaal! Ook hebben we deze dag trouwens al wat heilige koeien op straat gespot.
‘s Avonds hebben we daarentegen in een fancy rooftop-terrace een lekkere cocktail gedronken met de twijfelachtige naam “ Napalm”.
Bizar om te zien dat er in India zoveel contrast is tussen rijk en arm.Op straat zie je kinderen bedelen, mensen met lepra voorbij… tsja, wat eigenlijk… schuiven (?) en mensen die helemaal vies zijn van de hele dag hard werken onder zware omstandigheden. Vervolgens bevinden zich op zo’n hip dakterras hele hip geklede Indiers die een heel maandsalaris van de minder bedeelden wegdrinken. Interessant onderwerp van gesprek waar we dan ook met 3 Indiase jongens tot aan sluitingstijd over hebben zitten kletsen.
16 februari 2010 Bangalore/ Mysore
Vandaag was onze laatste dag in Bangalore. Wat we niet wilden missen voor ons vertrek, was de city-market; one of the most famous and biggest markets of India. Het zou een kleurrijke, bloemerige happening moeten zijn, maar wat wij zagen was 1 en al viezigheid! Het was een groot, stinkend busstation, met overall rotzooi, rotzooi en nog eens rotzooi. Mannen, alleen maar mannen en een paar vrouwen als je goed zocht. Oja en koeien uiteraard… Na krap een half uurtje te zijn aangestaard en aangeklampt, besloten we te gaan. “ Wat nou bloemen?”
Opeens bedachten we dat de markt misschien juist meer in het centrum van Bangalore zat en een inmiddels aangehouden tuktuk-driver beaamde dat. Hoppa! Twintig minuten terug knetteren naar Bangalore centrum.
“ This is the market”, zei de chauffeur toen we stopten voor een groot winkelcentrum.
“ Maar wij zijn op zoek naar BLOEMEN!” protesteerden wij. “ Er is in Bangalore een hele grote wereldberoemde markt met bloemen, b . l . o. e. m. e. n… Waarom kent niemand het dan?!” gingen wij hulpeloos verder…
De tuktuk-driver lachte een scheef lachje (voor de kenners; deze uitspraak is gejat van Stieg Larsson)… “ You just came from there!!!”
Verbaasd keken Helga en ik elkaar aan en niet veel later knetterden we hetzelfde stuk van 20 minuten weer terug naar de city-market onder genot van Indiase muziek die op vol volume uit de 2 ingebouwde speakers van de tuktuk knalde. De bloemen-, groente- en fruitcorso bleek zich aan de andere kant van het vieze busstation te vinden en het was zeker de moeite waard. Jammer alleen dat we achteraf moesten horen dat het mooiste van alles te zien was in dat gebouw waar we eigenlijk alleen maar omheen gelopen zijn.
Inmiddels zitten we nu in Mysore, na een helse busrit omdat we een chauffeur hadden die dacht in een race-spelletje te zitten. Wat een a-sociaal rijgedrag en HOU TOCH EENS OP MET DAT IRRITANTE GETOETER!!!!!
In Mysore zullen we maar 1 dag zijn, waarna we doorreizen naar het Bandipur National Park om te gaan genieten van de natuur en hopelijk wat wilde dieren.
Groeten vanuit het klamme India, liefs Emmy!
-
16 Februari 2010 - 13:44
Emmy Muijsers:
Voor de fotos de gehele link kopieren en niet alleen het onderstreepte gedeelte... -
16 Februari 2010 - 14:07
Saskia:
Ha Emmy,
Geweldig verhaal! Vooral die tuktuk-oplichters.Geniet er nog van en de groetjes aan Helga!
Liefs, Saskia -
16 Februari 2010 - 14:48
Kirsten:
Ola Lovely Ladies,
Ik moet weer erg lachen om jullie avonturen en zie uit naar het volgende verslag. Veel plezier.
Groeten vanuit een vies, koud, drapperig Nederland, liefs Kies. -
16 Februari 2010 - 19:21
Stefijn:
Leuk verhaal :)
maar zo te horen niks voor mij ;)
veel plezier! -
16 Februari 2010 - 20:27
Marlon:
Hoi Emmy,
Leuk om weer mee te kunnen lezen met jullie belevenissen. Ik ben wel jaloers hoor; denk ook nostalgisch terug aan het met z'n drietjes reizen in Azie. Voorlopig zit dat er voor mij even niet meer in... Maar... hier is het ook heel veel genieten van de kindjes en het is ook best leuk om weer aan het werk te zijn! Veel groetjes, ook aan Helga!
Marlon -
17 Februari 2010 - 12:05
Desirée:
Hey Emmy,
Bedankt voor je smsje vanochtend. Geweldig verslag trouwens. Heb weer helemaal in een deuk gelegen.
XX en tot lees -
18 Februari 2010 - 10:14
Dirk:
Toet TOET! -
18 Februari 2010 - 19:46
Marjorie:
Hey Em, wat een ontzettend grappig en mooi verhaal. Ik zie het al helemaal voor me..nouja ik stel het me zo voor..helaas zit ik hier in ons koude Kikkerlandje achter de geraniums, maar mét Stieg Larsson op mijn schoot;-) Ik wens jullie nog heel veel leuke avonturen toe. Geniet ervan!!
x Majo -
19 Februari 2010 - 13:39
Jesse:
Hey Emmy, gaaf verhaal. Herkenbaar ook vooral... (Meest herhaalde zin tijdens onze vakantie in India: "no shops, or we won't pay!")
Veel plezier verder! -
26 Februari 2010 - 16:59
Bianca:
Captain Peacock van Spicejet! Wat leuk allemaal! -
01 Maart 2010 - 10:21
Marga:
He dames!
Erg leuk om jullie belevenissen vanuit het stormachtige Zillewold te lezen. Mooie foto's ook!!
liefs Marga
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
