Thuiskomen in Australië maar toch ook niet...
Door: Emmy
Blijf op de hoogte en volg Emmy
17 Januari 2010 | Australië, Sydney
De feestdagen in Oz...
Tsja, het is en blijft toch allemaal een beetje vreemd om hier te zijn. Ik heb steeds het gevoel alsof ik er niet echt ben, althans... De kerstsfeer die de feestdagen normaal gesproken zo feesterig maakt was hier ver te zoeken, al doen ze wel hun best hoor... Overal mooi verlichte
nepkerstbomen en overal het alom gekende kerstgejengel maar toch... HET IS WARM!!!! Eerste kerstdag was het een graad of 35.
En daarbij… waar was iedereen eigenlijk toen ik aan kwam op Sydney Airport???
Ik had hardop liggen fantaseren dat jullie als verrassing klaar zouden staan in grote getale maar nee... ik moest genoegen nemen met de aanblik van andere, elkaar omhelzende mensen. "Hi, how are you!!?" "I missed you so much!" "Blablabla..."
Ja jammer hoor...
Maar goed, Helga en konden het alleen ook wel af! Wij hadden geen groots kerstdiner nodig... nee, wij gingen voor het echte "Scrooge-gevoel"
Wij hebben elke Australische dollarcent omgedraaid zodat we genoeg eten hadden voor ons drieën. Ik hoor jullie denken: "Drieën???" Ja, inderdaad, met z'n drieën: Helga, ik en degene die de hele tijd ieders eten steelt uit de gezamenlijke koelkast.
Welcome to Oz...
Nee, serieus, de mensen zijn hier heel aardig hoor!
Helga en ik wilden op kerstavond stappen dus besloten we naar een kroeg te gaan die ons geadviseerd was (thanx Niels). Aangezien we enigszins buiten het centrum zaten en de treinen al niet zo veel meer reden deden we er ongeveer drie kwartier over om er te komen om vervolgens tot de ontdekking te komen dat je de kroeg alleen inkwam met een identiteitsbewijs!! Hadden we niet bij ons dus we konden helemaal nergens terecht!
Normaal schijnen ze hier niet naar te vragen maar i.v.m. kerstdrukte nu dus ineens wel. Beteuterd stonden Helga en ik daar maar een beetje te koekeloeren totdat 2 Australische jongens op het toneel verschenen: "Ai meet, hauw ar yah?"
We vertelden ons verhaal en niet veel later zaten we in een auto op weg naar ons guesthouse om onze identiteitsbewijzen op te halen. In ons guesthouse zagen we dat rare kind weer die wij verdenken van het stelen van ons eten. Dag en nacht hangt ze rond in het guesthouse en toen we haar troffen zat haar hele gezicht onder de mascara... heel vreemd, volgens mij
een steekje los. Maar goed, dat terzijde.
We zijn snel een kroeg ingedoken dat vol bleek te zitten met Ghotic-gespuis (voor de wat ouderen onder jullie: van die mensen die helemaal in het zwart gekleed gaan en hun gezicht wit verven en onder de piercings en tattoes zitten enzo). Maar het was wel heel gezellig hoor. Daarna zijn we nog met die jongens mee naar huis gegaan want 1 van hen woonde om de hoek van het guesthouse. Was heel leuk allemaal alleen werd het wel erg laat.
We kwamen de volgende ochtend vrij laat ons bed weer uitgerold dus het werd tijd voor wat actie! Helga en ik besloten naar Bondi Beach te gaan..."the place to be". Nou, dat hebben we geweten! Scheveningen is een rustoord vergeleken met dit strand. We schrokken ons wild toen we de bus uitstapten en het helemaal zwart zag van de mensen!! We hebben ons daarom maar niet meer op het strand gewaagd...
Tweede Kerstdag.
Beetje liggen lummelen in en rondom het guesthouse en 's avonds naar World Idols gekeken!!!! "Go Jamai, go Jamai!" En laat ik vooral Henk Jan (heet ie nou zo?) niet vergeten! Na World Idols samen met een rare Engelsman (genaamd Yo) een kroeg ingedoken.
Om 12 uur was ik jarig en hebben Yo en Helga onder begeleiding van een karaoke-machine hun prachtigste zangstemmen opgezet en een verjaardagsnummer voor me gezongen.
We zijn de rest van de avond van de ene kroeg naar de andere gehopt, was wel heel erg leuk moet ik zeggen.
De volgende middag werd ik door Helga m'n bed uitgetrommeld omdat er weer een zang-gezelschap (Helga en Tim) klaarstond en een taart met kaarsjes. Ook heb ik zelfs een aantal cadeautjes gehad, erg leuk!!! (Bedankt mam! Ik heb moederschaap omgedoopt tot 'Sydney' .
Wat heb ik verder gedaan tot dusver in Sydney? Gewinkeld (voor zover ik geld te besteden heb dan) en we zijn bij een soort van tante van Helga langs geweest die in Sydney woont en zij heeft ons mee op sleeptouw genomen. Was erg leuk. Met de auto zijn we langs enkele viewingpoints gecrossed en we hebben heerlijk geluncht in de haven. Daarna heeft ze ons volgestopt met champagne en andere alcoholische versnaperingen. Erg gezellig dus.
Verder pieker ik me al dagen suf over de volgende stap die ik moet gaan nemen.
Voor degenen die het nog niet wisten; Helga en ik gaan splitten na Oud en Nieuw. We kunnen elkaar namelijk niet meer luchten of zien!!!! Nee, flauw... het leek ons gewoon wel eens interessant om te kijken hoe het is om alleen te reizen.
Eigenlijk was ik van plan om 2 maanden in Sydney te gaan werken en van het gespaarde geld 1 maand te reizen richting Cairns (vanwaar onze vlucht naar Nieuw Zeeland gaat). Maar nu had ik bedacht dat het toch wel een beetje zonde van mijn tijd is om 2 maanden in Sydney te zitten terwijl Australië supergroot is en er veel te zien valt om deze reden.
Het liefst zou ik de westkust willen bereizen omdat het een stuk minder toeristisch is dan de oostkust en geweldig mooi schijnt te zijn. Maar na het doen van enige research kwam ik tot de ontdekking dat ik daar te weinig tijd voor heb dus met pijn in mijn hart heb ik nu besloten om de oostkust toch maar te doen. (Beetje erg overdreven natuurlijk, ik weet zeker dat de
oostkust ook erg mooi is)
Ook heb ik besloten dat ik ECHT NIET wil werken. Het alternatief wat daarmee automatisch ten tonele verschijnt is WWOOF.
WWOOF is een soort van organisatie waar je je voor aan kunt melden als inwoner van Australië zijnde en als backpacker zijnde. De bedoeling is dat je meehelpt in de tuin of in huis bij mensen die in Australië wonen en in ruil daarvoor krijg je gratis overnachting en eten. Bovendien vinden die mensen het vaak erg leuk om je zo af en toe mee op sleeptouw te nemen dus zie je ook nog eens wat van het 'echte' Australië. Ik heb al wat mensen ontmoet die dit gedaan hebben en het echt helemaal geweldig vonden. Ik denk dat ik het ook maar ga doen. Ik verdien dan wel geen geld maar geef ook praktisch niks uit op een buspas en wat avondjes stappen na. En o ja, natuurlijk wil ik duiken in het Great Barrier Reef... maar dat moet er ook nog wel vanaf kunnen!
Ja mensen, ik begin het 'westen' weer te voelen hier en moet er echt even aan wennen. Met name in het begin had ik dit erg sterk. Maar ik krijg al wel steeds meer zin om dingen te ondernemen. Mede daarom wil ik niet al te lang meer in Sydney blijven. Ik wil me weer voortbewegen en dingen zien! Veel mensen die we tijdens het reizen zijn tegengekomen vroegen ons waarom we het niet andersom deden; eerst naar Australië en dan pas naar Azië.
Nu snap ik waarom ze dat vroegen; het voelt nu een klein beetje alsof ik weer thuis ben. Maar aan de andere kant is dit misschien wel een mooie overschakeling van Azië naar Nederland. Australië is niet te vergelijken met Azië meer maar daarentegen is het ook
bij lange na Nederland niet! Ben benieuwd hoe Nederland me straks gaat bevallen. Over 4 maanden zal ik het weten want dan ben ik weer thuis.
Tot snel!
Liefs Emmy.
Tsja, het is en blijft toch allemaal een beetje vreemd om hier te zijn. Ik heb steeds het gevoel alsof ik er niet echt ben, althans... De kerstsfeer die de feestdagen normaal gesproken zo feesterig maakt was hier ver te zoeken, al doen ze wel hun best hoor... Overal mooi verlichte
nepkerstbomen en overal het alom gekende kerstgejengel maar toch... HET IS WARM!!!! Eerste kerstdag was het een graad of 35.
En daarbij… waar was iedereen eigenlijk toen ik aan kwam op Sydney Airport???
Ik had hardop liggen fantaseren dat jullie als verrassing klaar zouden staan in grote getale maar nee... ik moest genoegen nemen met de aanblik van andere, elkaar omhelzende mensen. "Hi, how are you!!?" "I missed you so much!" "Blablabla..."
Ja jammer hoor...
Maar goed, Helga en konden het alleen ook wel af! Wij hadden geen groots kerstdiner nodig... nee, wij gingen voor het echte "Scrooge-gevoel"
Wij hebben elke Australische dollarcent omgedraaid zodat we genoeg eten hadden voor ons drieën. Ik hoor jullie denken: "Drieën???" Ja, inderdaad, met z'n drieën: Helga, ik en degene die de hele tijd ieders eten steelt uit de gezamenlijke koelkast.
Welcome to Oz...
Nee, serieus, de mensen zijn hier heel aardig hoor!
Helga en ik wilden op kerstavond stappen dus besloten we naar een kroeg te gaan die ons geadviseerd was (thanx Niels). Aangezien we enigszins buiten het centrum zaten en de treinen al niet zo veel meer reden deden we er ongeveer drie kwartier over om er te komen om vervolgens tot de ontdekking te komen dat je de kroeg alleen inkwam met een identiteitsbewijs!! Hadden we niet bij ons dus we konden helemaal nergens terecht!
Normaal schijnen ze hier niet naar te vragen maar i.v.m. kerstdrukte nu dus ineens wel. Beteuterd stonden Helga en ik daar maar een beetje te koekeloeren totdat 2 Australische jongens op het toneel verschenen: "Ai meet, hauw ar yah?"
We vertelden ons verhaal en niet veel later zaten we in een auto op weg naar ons guesthouse om onze identiteitsbewijzen op te halen. In ons guesthouse zagen we dat rare kind weer die wij verdenken van het stelen van ons eten. Dag en nacht hangt ze rond in het guesthouse en toen we haar troffen zat haar hele gezicht onder de mascara... heel vreemd, volgens mij
een steekje los. Maar goed, dat terzijde.
We zijn snel een kroeg ingedoken dat vol bleek te zitten met Ghotic-gespuis (voor de wat ouderen onder jullie: van die mensen die helemaal in het zwart gekleed gaan en hun gezicht wit verven en onder de piercings en tattoes zitten enzo). Maar het was wel heel gezellig hoor. Daarna zijn we nog met die jongens mee naar huis gegaan want 1 van hen woonde om de hoek van het guesthouse. Was heel leuk allemaal alleen werd het wel erg laat.
We kwamen de volgende ochtend vrij laat ons bed weer uitgerold dus het werd tijd voor wat actie! Helga en ik besloten naar Bondi Beach te gaan..."the place to be". Nou, dat hebben we geweten! Scheveningen is een rustoord vergeleken met dit strand. We schrokken ons wild toen we de bus uitstapten en het helemaal zwart zag van de mensen!! We hebben ons daarom maar niet meer op het strand gewaagd...
Tweede Kerstdag.
Beetje liggen lummelen in en rondom het guesthouse en 's avonds naar World Idols gekeken!!!! "Go Jamai, go Jamai!" En laat ik vooral Henk Jan (heet ie nou zo?) niet vergeten! Na World Idols samen met een rare Engelsman (genaamd Yo) een kroeg ingedoken.
Om 12 uur was ik jarig en hebben Yo en Helga onder begeleiding van een karaoke-machine hun prachtigste zangstemmen opgezet en een verjaardagsnummer voor me gezongen.
We zijn de rest van de avond van de ene kroeg naar de andere gehopt, was wel heel erg leuk moet ik zeggen.
De volgende middag werd ik door Helga m'n bed uitgetrommeld omdat er weer een zang-gezelschap (Helga en Tim) klaarstond en een taart met kaarsjes. Ook heb ik zelfs een aantal cadeautjes gehad, erg leuk!!! (Bedankt mam! Ik heb moederschaap omgedoopt tot 'Sydney' .
Wat heb ik verder gedaan tot dusver in Sydney? Gewinkeld (voor zover ik geld te besteden heb dan) en we zijn bij een soort van tante van Helga langs geweest die in Sydney woont en zij heeft ons mee op sleeptouw genomen. Was erg leuk. Met de auto zijn we langs enkele viewingpoints gecrossed en we hebben heerlijk geluncht in de haven. Daarna heeft ze ons volgestopt met champagne en andere alcoholische versnaperingen. Erg gezellig dus.
Verder pieker ik me al dagen suf over de volgende stap die ik moet gaan nemen.
Voor degenen die het nog niet wisten; Helga en ik gaan splitten na Oud en Nieuw. We kunnen elkaar namelijk niet meer luchten of zien!!!! Nee, flauw... het leek ons gewoon wel eens interessant om te kijken hoe het is om alleen te reizen.
Eigenlijk was ik van plan om 2 maanden in Sydney te gaan werken en van het gespaarde geld 1 maand te reizen richting Cairns (vanwaar onze vlucht naar Nieuw Zeeland gaat). Maar nu had ik bedacht dat het toch wel een beetje zonde van mijn tijd is om 2 maanden in Sydney te zitten terwijl Australië supergroot is en er veel te zien valt om deze reden.
Het liefst zou ik de westkust willen bereizen omdat het een stuk minder toeristisch is dan de oostkust en geweldig mooi schijnt te zijn. Maar na het doen van enige research kwam ik tot de ontdekking dat ik daar te weinig tijd voor heb dus met pijn in mijn hart heb ik nu besloten om de oostkust toch maar te doen. (Beetje erg overdreven natuurlijk, ik weet zeker dat de
oostkust ook erg mooi is)
Ook heb ik besloten dat ik ECHT NIET wil werken. Het alternatief wat daarmee automatisch ten tonele verschijnt is WWOOF.
WWOOF is een soort van organisatie waar je je voor aan kunt melden als inwoner van Australië zijnde en als backpacker zijnde. De bedoeling is dat je meehelpt in de tuin of in huis bij mensen die in Australië wonen en in ruil daarvoor krijg je gratis overnachting en eten. Bovendien vinden die mensen het vaak erg leuk om je zo af en toe mee op sleeptouw te nemen dus zie je ook nog eens wat van het 'echte' Australië. Ik heb al wat mensen ontmoet die dit gedaan hebben en het echt helemaal geweldig vonden. Ik denk dat ik het ook maar ga doen. Ik verdien dan wel geen geld maar geef ook praktisch niks uit op een buspas en wat avondjes stappen na. En o ja, natuurlijk wil ik duiken in het Great Barrier Reef... maar dat moet er ook nog wel vanaf kunnen!
Ja mensen, ik begin het 'westen' weer te voelen hier en moet er echt even aan wennen. Met name in het begin had ik dit erg sterk. Maar ik krijg al wel steeds meer zin om dingen te ondernemen. Mede daarom wil ik niet al te lang meer in Sydney blijven. Ik wil me weer voortbewegen en dingen zien! Veel mensen die we tijdens het reizen zijn tegengekomen vroegen ons waarom we het niet andersom deden; eerst naar Australië en dan pas naar Azië.
Nu snap ik waarom ze dat vroegen; het voelt nu een klein beetje alsof ik weer thuis ben. Maar aan de andere kant is dit misschien wel een mooie overschakeling van Azië naar Nederland. Australië is niet te vergelijken met Azië meer maar daarentegen is het ook
bij lange na Nederland niet! Ben benieuwd hoe Nederland me straks gaat bevallen. Over 4 maanden zal ik het weten want dan ben ik weer thuis.
Tot snel!
Liefs Emmy.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
